Σελίδες

4 Οκτωβρίου 2010

Ένα χρόνο μετά...


Του Κώστα Σερδάρη

Σε όσους μπήκαν υποψίες ότι η λειτουργία του ανανεωμένου ιστότοπου του ΦΟΠΠ κανονίστηκε εσκεμμένα ώστε να συμπέσει με τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την ανάληψη της εξουσίας από το ΠΑΣΟΚ, θα πρότεινα να βλέπουν λιγότερο Λιακόπουλου. Όσοι, πάλι, πιστεύουν πως αποφάσισα να γράψω προκειμένου να ευχηθώ να τα εκατοστήσει, να ξέρετε πως δεν τα πάω καλά ούτε με τα γενέθλια, ούτε με τις ευχές.

Αν αναλογιστεί κανείς πως το ΠΑΣΟΚ ανέβηκε στην εξουσία υποσχόμενο αύξηση των μισθών πάνω από τα όρια του πληθωρισμού, ενίσχυση των επενδύσεων, μείωση της ανεργίας κλπ., τότε μάλλον επιβεβαιώνεται η λαϊκή ρήση «μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πείς». Η χαρά, λοιπόν, του Γιώργου δεν κράτησε πάνω από δύο εβδομάδες, καθώς μόλις στις 18 Οκτωβρίου 2009 ο λαός μαθαίνει ότι...

...το έλλειμμα θα είναι τελικά διπλάσιο από αυτό που υπολογιζόταν πριν 15 ημέρες. Και για να μιλάμε με ακριβείς αριθμούς, το τελευταίο αποτυπώθηκε στο 12,7% και το χρέος στα 299,4 δις. ευρώ. Πάνε, λοιπόν, οι αυξήσεις των μισθών, πάνε τα προγράμματα δημοσίων επενδύσεων(τα οποία τελικά βρέθηκαν πρόσφατα στο Κατάρ), πάνε και οι προσλήψεις. Και από τότε άρχισε η κατηφόρα. Οι αγορές εμφανίζονται επιφυλακτικές, τα επιτόκια είναι δυσθεώρητα, τα spread σιγά σιγά εκτοξεύονται και φτάνουμε στις 14 Δεκεμβρίου στο Ζάππειο να ανακοινώνεται ήπιο πακέτο μέτρων με μείωση των καταναλωτικών δαπανών της διοίκησης κατά 25%, των επιδομάτων κατά 10%, πλαφόν στις διευθυντικές αμοιβές κ.α.
Θα μπορούσε να φανταστεί κάνεις τότε πως αυτά θα ήταν αρκετά ή έστω η Κυβέρνηση κάτι ήξερε παραπάνω και δε θα άφηνε το καράβι να βουλιάξει, οπότε θα έπαιρνε μέτρα συμμεριζόμενη τις ανάγκες του απλού κόσμου. Έλα, όμως, που σε κάθε ιστορία υπάρχει και ένας κακός λύκος, ενώ αν η κοκκινοσκουφίτσα δεν είναι και τόσο ευφυής ξυπνάει το λύκο που παραμονεύει και τον φέρνει στο σπίτι της γιαγιάς! Έτσι, λοιπόν, και η δικιά μας κοκκινοσκουφίτσα-που εν προκειμένω είναι ολίγον τι καραφλή και με μουστάκι- αφού είδε πως οι ευρωπαίοι εταίροι μόνο για την οικονομική σταθερότητα της Ελλάδας δεν ενδιαφέρονταν και αφού «το πιστόλι στο τραπέζι» αποδείχτηκε άσφαιρο,απογοητευμένη, αποφάσισε να χτυπήσει την πόρτα του κακού λύκου, ο οποίος μετά χαράς δέχθηκε την πρόταση της ανέμελης κορασίδος. Έτσι, στις 25 Μαρτίου 2009 οι ευρωπαίοι ηγέτες καταλήγουν στην απόφαση δημιουργίας μηχανισμού στήριξης της ευρωζώνης με τη συμμετοχή του ΔΝΤ, ο οποίος και ενεργοποιείται τελικά στις 23 Απριλίου, με δήλωση του Πρωθυπουργού από το εξωτικό Καστελόριζο. Τα υπόλοιπα είναι πάνω κάτω γνωστά. Περικοπές μισθών και συντάξεων, συγχωνεύσεις οργανισμών και υπηρεσιών, σαρωτικές αλλαγές σε ασφαλιστικό και εργασιακά, μαζικές διαγραφές, μετακινήσεις, αυτονομήσεις. Μια Ελλάδα σε κατάσταση τηλεοπτικής υστερίας, πάντα με τη σκιά των σκανδάλων της Siemens και του Βατοπεδίου να τη βαραίνουν και χωρίς κανείς να μπορεί να διακρίνει μια αχτίδα φωτός στο βάθος του τούνελ. Ακόμα και οι ελπίδες που είχε εναπωθέσει ο Παπανδρέου στον ανασχηματισμό, αποδείχτηκαν φρούδες, μάλλον γιατί έμοιαζε με ο,τιδήποτε προβάλλεται στη μεταμεσονύκτια τηλεοπτική ζώνη!
Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω διάθεση να καταδικάσω επιλογές και πρακτικές. Δεν είναι, εξάλλου, αυτός ο ρόλος μου. Θέλω, όμως, να υπενθυμίσω ότι στις 11 Ιανουαρίου 2009 ο Α.Λοβέρδος δήλωνε πως «τα ταμεία είναι άδεια. Δεν υπάρχει σάλιο» ενώ ο Γ. Παπανδρέου διαβεβαίωνε στις 4 Ιουλίου στην Ελευθεροτυπία ότι «λεφτά υπάρχουν, αλλά κληρονομήσαμε ένα κράτος που δε φορολογούσε τον πραγματικό πλούτο». Αν κάπου έχασε αυτή η Κυβέρνηση, πέρα από τις επιλογές, είναι στον επικοινωνιακό τομέα.Και εκεί η ήττα ήταν βαρειά. Συνεπώς, δε θα ευχηθώ χρόνια πολλά, αλλά θα ευχηθώ καλά μυαλά! Τουλάχιστον, αφού θα βιώσουμε που θα βιώσουμε τον πλήρη εξευτελισμό των δικαιωμάτων και της προσωπικότητάς μας, τουλάχιστον να μη παίζουν με τη νοημοσύνη μας και την υπομονή μας. Γιατί, το θρυλικό «τα λεφτά τα φάγαμε μαζί», ήταν ο,τι πιο χονδροειδές και ανάρμοστο έχει ακουστεί και ο λαός δε θα ανεχτεί παρόμοιες εκφράσεις. Λεφτά υπάρχουν, λοιπόν, ή τουλάχιστον υπήρχαν, αλλά έχουν κρυφτεί χρόνια τώρα σε μεγάλες κοιλιές!! Και μεις περιμένουμε σαν τον ετοιμοθάνατο με το όπλο στον κρόταφο. Ειρωνεία.

6 σχόλια:

  1. Με ποιον τρόπο θα βιώσουμε τον πλήρη ευτελισμό της προσωπικότητας μας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η κυβέρνηση, ο Πρωθυπουργός και ο υπερεκτιμημένος Υπουργός Οικονομικών φέρουν ευθύνη επειδή

    1. κορόιδεψαν συνειδητά το λαό προεκλογικά διακηρύσσοντας ότι υπάρχουν λεφτά παρόλο που ήξεραν το μέγεθος του ελλείμματος
    2. για μικροκομματικούς λόγους διόγκωσαν το έλλειμμα
    3. για να επιτεθούν στους προκατόχους τους δυσφήμησαν τη χώρα διεθνώς
    4. δεν βγήκαν να δανειστούν τον Ιανουάριο όταν ακόμα τα επιτόκια δανεισμού ήταν χαμηλά
    5. πανικοβλήθηκαν την κρίσιμη στιγμή και έσυραν τη χώρα στο ΔΝΤ χωρίς καμία, στην ουσία, διαπραγμάτευση
    6. για να αποποιηθούν των ευθυνών τους λαΐκισαν λέγοντας στο λαό ότι τα μέτρα επιβάλλονται από τους πιστωτές μας, τη στιγμή που το μισό μας χρέος βρίσκεται στα χέρια ελληνικών τραπεζών, τις ίδιες τις οποίες ενίσχυσαν με δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ
    7. κατήντησαν βασιλικότεροι του βασιλέως σε πολλά ζητήματα, προωθώντας ρυθμίσεις που ούτε καν το ΔΝΤ ζητούσε
    8. έπαιζαν διαρκώς επικοινωνιακά παιχνίδια με διαρροές στον Τύπο περί πολύ σκληρών μέτρων και τελικά έπαιρναν πιο ήπια - και πάλι σκληρά βέβαια - μέτρα ούτως ώστε να φανεί ότι δήθεν αντιστέκονταν στο ΔΝΤ
    9. έγιναν πιο δεξιοί και από τους δεξιούς ακόμα και σε θέματα άσχετα με το μνημόνιο, όπως η πρόσφατη "αναβάθμιση" της παρακώλυσης συγκοινωνιών σε ...κακούργημα
    10. τα έκαναν θάλασσα με τα έσοδα και την παταξη της φοροδιαφυγής με αποτέλεσμα να περνάνε τώρα την περαίωση που κατά τα άλλα έκραζαν ως αντιπολίτευση.

    Για όλους αυτούς τους λόγους αλλά και για πολλούς άλλους είναι επιτακτική ανάγκη ο λαός στις επόμενες εκλογές να τους τιμωρήσει και μάλιστα αλύπητα.

    Σήμερα για τη χώρα μας είναι μια μαύρη επέτειος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δώρε όταν μου είπες ότι σχολίασες δεν περίμενα τόσο καταιγιστικός!!Δεν μπορώ να διαφωνήσω σε τίποτα και η τελευταία φράση θα έπρεπε να υπάρχει στο άρθρο μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "2. για μικροκομματικούς λόγους διόγκωσαν το έλλειμμα "

    Και η eurostat που αναθεώρησε το έλλειμα του 2009 στο 15,1 του ΑΕΠ και το χρέος στο 127% να φανταστώ ότι το έκανε για μικροκομματικούς λόγους... Είναι ΓΑΠική όλη η ΕΕ μάλλον και δεν το έχω καταλάβει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Και εγώ, για να πω την αλήθεια, πιστεύω ότι δε φούσκωσαν καθόλου το έλλειμμα.

    Ίσια ίσια, είμαι αρκετά σίγουρος πως ήξεραν ότι το έλλειμα ήταν μεγαλύτερο από αυτό που ανακοίνωσαν, και εν τούτοις -όσο και αν δεν το πιστεύετε- έδωσαν εν γνώσει τους (ελαφρώς) πλαστά στοιχεία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Υπάρχει το ζήτημα ότι μετέφεραν έσοδα του 2009 στο 2010. Αυτό δεν έχει να κάνει με στατιστικές αλχημείες. Πχ το θέμα των ημιυπαίθριων.

    Το έλλειμμα φέτος πέφτει 6 μονάδες με αύξηση εσόδων πολύ μικρότερη από το στόχο, όμως το 2011 προβλέπεται ότι θα πέσει μόνο μια μονάδα. Γιατί φέτος πέφτει 6 μονάδες; Μήπως επειδή το ΠΑΣΟΚ έκανε λογιστικές αλχημείες; Μπορεί και να μην έκανε, δεν είμαι και μέσα στο ΓΛΚ. Αλλά το θέμα είναι πως 6 μονάδες πτώση μέσα σε μια μόνο χρονιά είναι κάτι το ύποπτο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή