Γράφει ο Φάνης Κρυστάλλης
Έχουν εντοπισθεί εδώ και πολλά χρόνια τα ουσιώδη προβλήματα της ελληνικής πολιτικής αλλά ποτέ ως τώρα αυτή τη διάγνωση δεν την ακολούθησε μια επιτυχημένη θεραπεία. Κυρίως γιατι αρκούμαστε εως τώρα στο ανώδυνο της σκέψης και αποφεύγουμε το άβολο της προσωπικής μας δράσης.
Δεν θα μου προκαλούσε μεγάλη ανησυχία, εαν τέτοια απραξία χαρακτήριζε μόνο τους παρακμάζοντες παραγωγικούς φορείς της χώρας, εκείνους που εγκαταλείπουν σταδιακά τις θέσεις εργασίας. Εν μέρει δικαιούνται να υπολείπονται σε εκσυγχρονιστικά αντανακλαστικά και να υπομένουν αμαχητί τα πολιτικά κεκτημένα, δηλαδή όσα μέτρα κατοχυρώνονται απο τη κεντρική εξουσία εις βάρος της κοινωνικής πρόνοιας.
Η άρνηση των θεσμών όμως απο τη μεριά εκείνων των πολιτών που πρέπει να αποτελούν την κύρια προωθητική δύναμη ανάπτυξης στη χώρα, θα είναι ανευ ετέρου καταστροφική...
...εαν δεν συνοδευθεί με μια άλλη πρόταση για την αποκατάσταση του κύρους της ελληνικής δημοκρατίας στη συνειδήση όλων μας. Η αποχή απο τις εκλογές εξευτελίζει το πολίτευμα και αναδεικνύει ως στάση - πρότυπο μια αδράνεια η οποία τις περισσότερες φορές είναι κενή πολιτικού περιεχομένου αφού οι νέοι απέχουν αποκλειστικά εξαιτιας της αδιαφορίας που τους προξενεί η άγνοια τους για τα πράγματα.
Η γενιά που θα κληθεί να αναλάβει τη διακυβέρνηση της Ελλάδας τις επόμενες δεκαετίες θα χρεωθεί μια βαριά πολιτική και ηθική ευθύνη: αφενός να εξελίξει το επίπεδο διακομματικής συνεργασίας εν όψει της πρόκλησης για μια γνησιότερη δημοκρατία με πολυμερείς κυβερνητικούς συνδυασμούς, αφετέρου να επανακτήσει την χαμένη αξιοπιστία και στις 3 βασικές εξουσίες, τη δικαστική, τη νομοθετική, την εκτελεστική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου