Πριν διαβάσετε το ακόλουθο απόσπασμα, βεβαιωθείτε ότι έχετε ρίξει προηγουμένως μια ματιά στις λέξεις με την υπογράμμιση και τα έντονα μαύρα στοιχεία. Έπειτα προσπαθήστε να μαντέψετε τον συντάκτη του κειμένου. Έχει πλάκα!
"Η Εκκλησία παρακολουθεί με αγωνία τη δημιουργηθείσα κατάσταση και εκφράζει την πλήρη συμπαράστασή της προς τους δοκιμαζομένους Ελληνες πολίτες και χριστιανούς, ιδιαιτέρως των περιοχών όπου οι μετανάστες είναι περισσότεροι από τους Ελληνες κατοίκους. Η Εκκλησία μας ακούει ανήσυχη το κλάμα και τον πόνο των χριστιανών Ελλήνων πολιτών, ιδιαιτέρως των κατοίκων των περιοχών της Αττικής και της Θεσσαλονίκης, καθώς και την κραυγή αγωνίας των ανέργων συμπατριωτών μας, συμπαρίσταται στη δοκιμασία τους και ζητεί από την Πολιτεία να προστατεύση τα δικαιώματά τους.Το δύσκολο κεφάλαιο των εθνικών μας θεμάτων μεγιστοποιεί την αγωνία του λαού μας για το μέλλον της πατρίδος μας. Και το ερώτημα γίνεται παράπονο, όταν διαπιστώνομε οι Ελληνες πολίτες ότι από τις 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, μόνον η Ελλάδα μας αντιμετωπίζει τόσα εθνικά θέματα, επικίνδυνα για την κρατική υπόστασή της και το μέλλον της."
Με την παραπάνω δήλωσή του, ο...
...μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος, συμπαρίσταται σε συνέλληνες ομοθρήσκους του, οι οποίοι χύνουν καθημερινά ποταμούς δακρύων, είτε επειδή οι κακοί μετανάστες τους στέλνουν στην ανεργία, είτε επειδή απειλείται όλο και περισσότερο η κρατική υπόσταση της Ελλάδας (εννοείται από τους οικονομικούς μετανάστες).
Διαβάστε τώρα με τον ίδιο τρόπο και μιαν εντελώς διαφορετική προσέγγιση από έναν νεότερο εκπρόσωπο της εκκλησίας:
"Υπερβαίνουσα η Εκκλησία την ξύλινη γλώσσα των επαναληπτικών οδηγιών προς τους νέους ή τους γέροντες και του καθωσπρεπισμού, πρέπει να ανοίξει τους ορίζοντες των ενδιαφερόντων της και με σύγχρονη γλώσσα και λεξιλόγιο καλείται να δώσει τα στοιχεία, με τα οποία θα νοηματοδοτήσει το περιεχόμενο και την αξία της ζωής του αύριο.Ο μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος εκφέρει έναν σύγχρονο εκκλησιαστικό λόγο αγάπης και αποδοχής, προσαρμοσμένο στις ανάγκες μιας νέας κοινωνίας, απαγκιστρωμένο από ιδεοληψίες και παλαιο-εκκλησιαστικές αγκυλώσεις. Και μόνο τα υπογραμμισμένα τμήματα του κειμένου να διαβάσει κανείς θα αιστανθεί μιαν άλλη αύρα, ίσως μάλιστα να ανακτήσει κι ένα μέρος της χαμένης εμπιστοσύνης του προς την εκκλησία. Η ποιότητα και το περιεχόμενο του λόγου του Χρυσοστόμου δεν είναι ασφαλώς άσχετα με την ηλικία του (είναι μόλις 49 χρόνων) αλλά ούτε και με τις σπουδές του (έχει εκλεγεί επίκουρος καθηγητής της Θεολογική Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών).
Χρειάζεται να συμβάλει, ώστε ο άνθρωπος του αύριο να μάθει να συν-κοινωνεί με τον άλλον, να συν-βιώνει με τη διαφορετικότητα, να συν-διαλέγεται με την ετερότητα.
Ζούμε σε μια κοινωνία πλέον, η οποία απαιτεί κάθε φορά να επιβεβαιώνουμε το αυτονόητο έμπρακτα, όχι μόνο μέσα από μια διαδικασία κοινωνικών παροχών, αλλά κυρίως μέσα από τη διακήρυξη έμπρακτου σεβασμού και αποδοχής του άλλου. Και ο έμπρακτος αυτός σεβασμός σημαίνει πως αποδέχομαι τον άλλον όπως είναι, με τα δικά του χαρακτηριστικά, και όχι όπως εγώ θα ήθελα να είναι ή θα με εξυπηρετούσε να είναι, κομμένο και ραμμένο, δηλαδή, στα δικά μου μέτρα. Σέβομαι τον άλλο, έμπρακτα σημαίνει ότι τον αποδέχομαι και ανταποκρίνομαι σε αυτόν, ως έναν ισότιμο και ισόκυρο συνομιλητή μου."
Με τέτοιες επιδόσεις, λοιπόν, δεν πρέπει να μας εκπλήσσει το πρσφατο δημοσίευμα της Καθημερινής, σύμφωνα με το οποίο "τους τελευταίους μήνες, ζητήθηκε αμέσως ή εμμέσως από αρχιερείς, εκκλησιαστικές εφημερίδες και ιστολόγια η αποπομπή του" (υπενθυμίζεται ότι ο 49-χρονος μητροπολίτης Μεσσηνίας κατέχει επίσης τη θέση του εκπροσώπου της Ελλαδικής Εκκλησίας στο διάλογο Ορθόδοξων - Καθολικών, υιοθετώντας ο ίδιος μια έντονα ενωτική προσέγγιση).
Υπό την ηγεσία του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου και στο πλαίσιο της πολιτικής ήπιων τόνων που συνειδητά ακολουθεί, η εκκλησία μπορεί να παραδώσει στην ιστορία το φοβικό παρελθόν της, αποτινάσσοντας από πάνω της το στίγμα του συντηρητικού δήμιου που κατεβάζει με δύναμη τη λεπίδα του σε οτιδήποτε νέο. Ιερείς όπως ο Χρυσόστομος, ο Ιγνάτιος και άλλοι χρειάζονται υποστήριξη και προαγωγή του έργου τους.
Είναι ιδανική περίοδος για την Εκκλησία να γυρίσει σελίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου