Σελίδες

26 Φεβρουαρίου 2011

Έκοψε την πρωτοχρονιάτικη πίτα του ο ΦΟΠΠ!


Την πρωτοχρονιάτικη πίτα της για το 2011  έκοψε η ομάδα του ΦΟΠΠ στα τέλη του Ιανουαρίου, λίγες ημέρες πριν αναστείλει προσωρινά τις δραστηριότητές της εν όψει της χειμερινής εξεταστικής.


Τα μέλη του Ομίλου συγκεντρώθηκαν στο καφέ «Αθηναϊκόν» και αντάλλαξαν τις σχετικές ευχές σε μια ιδιαίτερα ευφρόσυνη και πανηγυρική ατμόσφαιρα. 


Ξεχωριστή μνεία πρέπει να γίνει στη θερμή υποδοχή που επιφύλαξε ο Όμιλος στον άρτι επιστρέψαντα από το Erasmus αντιπρόεδρο του Ομίλου Νικηφόρο Παναγή, του οποίου η μακρά απουσία επιτέλους παίρνει τέλος.



Για την ιστορία το φλουρί «έτυχε» τελικά στο μέλος του ομίλου Βασίλη Μαμαλούκα, στον οποίον ευχόμαστε ολόψυχα να έχει μπροστά του ένα τυχερό και δημιουργικό νέο έτος.


Σχόλιο: Για τις ωραίες φωτογραφίες ευχαριστούμε την υπέροχη Άρτεμη Χατζησταύρου, μοναδική (προς το παρόν) κυρία του Ομίλου.   

25 Φεβρουαρίου 2011

Ομοφυλόφιλοι - Γάμος και υιοθεσία παιδιών


Του Κων/νου Σιδηρόπουλου

Με αφορμή τη συνέντευξη που παραχώρησε ο δήμαρχος Θεσσαλονικης, Ι. Μπουτάρης  στο πρόσφατο τευχος του γκέι περιοδικού «Screw» αναλογιζόμουν πώς ο περίγυρος, η πολιτική, η εκκλησία και η κοινωνία μας βομβαρδίζουν με στερεότυπα για το τί ειναι σωστό και τί λάθος, τί ηθικό και τί ανήθικο, τί ομαλό και τί ανώμαλο κ.ο.κ. Τελικά, μεγαλώνοντας, προβληματιζόμαστε και συχνά συνειδητοποιούμε ότι πολλά απ’ αυτά δεν ισχύουν ή δεν ισχύουν όπως μας τα παρουσίαζαν, αλλά αποτελούν προκαταλήψεις με υπόβαθρο την υποκρισία.

Οι δηλώσεις του κ. Μπουτάρη επανέφεραν στο προσκήνιο δύο θέματα-ταμπού για μία άκρως συντηρητική και ομοφοβική κοινωνία, όπως είναι (και) η ελληνική. Επανήλθε, λοιπόν, στη δημόσια συζήτηση του τόπου τόσο ο γάμος μεταξύ ομόφυλων πρόσωπων όσο και η υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια, χωρίς, βέβαια, να λείπουν (πώς θα μπορούσαν;) οι υστερικές φωνές που έχουν αναλάβει αυτοβούλως το ρόλο να...

22 Φεβρουαρίου 2011

Δεν το ήξερα πως στο Κάιρο κάνει τόσο κρύο


Του Δώρου Γεωργίου

Άνεμος εξεγερτικός φυσάει σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της Γης. Από μεγαλειώδεις επαναστάσεις που καταπνίγονται από αιμοσταγή καθεστώτα μέχρι μικρές ανταρσίες συνείδησης, όχι λιγότερο σημαντικές από τις πρώτες. Το 2011 φαίνεται ως τώρα να είναι η πιο σαρωτική χρονιά της πρόσφατης ιστορίας, μοιάζει κάπως με το 1989, όταν κατέρρευσε η κομμουνιστική Ανατολή. Οι λαοί ξεσηκώνονται και δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν πως ένα αόρατο νήμα συνδέει όλες αυτές μικρότερες ή μεγαλύτερες «αταξίες» και αυτό δεν είναι άλλο από την παγκόσμια οικονομική κρίση. Αν θέλουμε να φανούμε πιο ρεαλιστές, μπορούμε να πούμε πως πρόκειται για μια σειρά καλών ειδήσεων, ειδήσεων που προκαλούν ευχαρίστηση, χωρίς απαραίτητα να υπάρχει κάποια σύνδεση μεταξύ τους. Ίσως η μοναδική τους σύνδεση να είναι ακριβώς η προαιώνια πάλη μεταξύ εξουσιαστών και εξουσιαζομένων, πάλη η οποία δε σταματάει ποτέ, απλά αλλάζει μορφές και περιεχόμενο, και θα συνεχίσει να υπάρχει όσο υπάρχουν εξουσιαστικές δομές στον κόσμο που ζούμε. Στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, άνθρωποι οι οποίοι δε σηκώνουν το χέρι τους για να μιλήσουν, αλλά παίρνουν το λόγο από μόνοι τους. Είναι η δική μας σειρά. Τώρα μιλάμε εμείς.

Τρίπολη, Λιβύη. Εκατοντάδες είναι πλέον οι νεκροί. Ο συνταγματάρχης Καντάφι είναι στην εξουσία εδώ και πάνω από 40 χρόνια, έχοντας σπάσει πολλά ρεκόρ αυτής της κατηγορίας. Για να διατηρηθεί στην εξουσία, την οποία σκοπεύει να μεταβιβάσει κληρονομικώ δικαίω...

10 Φεβρουαρίου 2011

Περί ανυπακοής (ή ένας αποχαιρετισμός στο greek tracker)


Του Δώρου Γεωργίου

Το 2006 ένα σύνθημα ένωνε όλους τους φοιτητές που συμμετείχαν στο ενιαίο – για πρώτη και τελευταία φορά – κίνημα εναντίον του νόμου – πλαίσιο: Αγώνας ρήξη ανατροπή, η ιστορία γράφεται με ανυπακοή. Όταν ο νόμος ψηφίστηκε, δόθηκε το σύνθημα: «ο νόμος να μην εφαρμοστεί». Πολλοί τότε, θεώρησαν αδιανόητη μια κινητοποίηση εναντίον ενός ψηφισμένου νόμου, πολύ περισσότερο το κάλεσμα για τη μη εφαρμογή του. Τέσσερα χρόνια μετά, η Τρέμη, όταν ο πρύτανης του σημαντικότερου πανεπιστημίου της χώρας, του Πανεπιστημίου Αθηνών, της είπε πως κανένα ΑΕΙ δεν έχει ορίσει τους χώρους που καλύπτονται από το άσυλο, του απάντησε ότι χώροι ασύλου έχουν οριστεί από το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου! Ενός πανεπιστημίου, του οποίου, κατά πάσα πιθανότητα, θα υποστηρίζουν την κατάργηση η Τρέμη και η παρέα της εκεί γύρω στον Μάρτη, όταν η ανεκδιήγητη Διαμαντοπούλου καταθέσει στη Βουλή τον ακόμα πιο ανεκδιήγητο νόμο της!!! Συμπέρασμα: ο νόμος εκείνος της Γιαννάκου δεν εφαρμόστηκε ποτέ.

Στις μέρες μας τα παραδείγματα πληθαίνουν. Κερατέα, Στυλίδα, «δεν πληρώνω δεν πληρώνω», έμπρακτη αλληλεγγύη στους απεργούς πείνας της Νομικής, μη εφαρμογή της απαγόρευσης του καπνίσματος. Κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των κινήσεων είναι η άρνηση μιας μερίδας πολιτών να υπακούσουν σε μια νομοθετική επιταγή. Η ανυπακοή αυτή δεν στρέφεται απαραίτητα κατά του κράτους, άλλωστε είναι κοινός τόπος πια στην εποχή μας ότι...