Σελίδες

12 Οκτωβρίου 2010

Το μνημόνιο και οι δημοτικές εκλογές: Η θέση

Του Παναγιώτη Τσιάλα

Είμαι ο τελευταίος που θα υποστηρίξει ότι η εξουσία ενός αιρετού άρχοντα της τοπικής αυτοδιοίκησης εξαντλείται στην πολιτικά άχαρη αποστολή  του «διατηρείτε την πόλη καθαρή». Ασφαλώς και οι δήμαρχοι συγκεντρώνουν πολύ σημαντικότερες εξουσίες από το καθήκον αποκομιδής των σκουπιδιών. Δεν μπορώ, όμως, να αντιληφθώ για ποιόν λόγο η θέση ενός υποψηφίου δημάρχου για το μνημόνιο πρέπει να λειτουργήσει ως βαρόμετρο για την αξιολόγησή του. Από πότε απέκτησαν οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες τη δύναμη να «ξαποστέλνουν» χωρίς ακρόαση τους εκπροσώπους της τρόικας, όπως φαντασιώνεται ο «έφηβος» κύριος Αλαβάνος; Εκτός αν πιστεύει κανείς ότι οι επιταγές του μνημονίου μπορούν να ανατραπούν με παρόμοιου τύπου ανέξοδους κουτσαβακισμούς και πομπώδεις μεγαλοστομίες…

Στην πολιτική, αλλά και στη ζωή, είναι πολύ παραγωγικότερο να κρίνουμε τον υποψήφιο για αυτά που καλείται να διεκπεραιώσει και όχι για απόψεις του άσχετες με τα καθήκοντα που θα του ανατεθούν. Ας πάρουμε λοιπόν λίγο χρόνο για να συνοψίσουμε τα βασικά προβλήματα τα τη Αθήνας . Έλλειψη χώρων πρασίνου, άναρχη δόμηση ιδίως στο κέντρο,...

...απουσία των αναγκαίων πεζοδρομήσεων, ανυπαρξία προσβάσεων σε ΑΜΕΑ, εγκληματικότητα, αστυνομική αυθαιρεσία, ακάθαρτοι δρόμοι και πεζοδρόμια, εκτεταμένη αφισορύπανση κλπ. Κοντολογίς, απουσιάζουν πέντε απλά πράγματα που θα μας επιτρέψουν να ζούμε ανθρώπινα στην πόλη μας, σε συνθήκες που δείχνουν ότι σεβόμαστε την καθημερινότητά μας και τους εαυτούς μας. 

Διαβάστε άλλη μια φορά τον παραπάνω κατάλογο και στη συνέχεια ας αναρωτηθούμε μαζί:
1.       Είναι ή δεν είναι ζήτημα πολιτικών ικανοτήτων και ισχυρών αντανακλαστικών η αντιμετώπιση των ανωτέρω προβλημάτων;
2.       Ματαιώνεται καθ’ οιονδήποτε τρόπο η προσπάθεια επίλυσής τους από τις όποιες επιταγές και απαγορεύσεις του μνημονίου;
3.       Σε ποια ακριβώς από τα σκληρά μέτρα του μνημονίου μπορεί να εναντιωθεί ένας δήμαρχος;  Προφανώς δεν μπορεί –όσο κι αν το επιθυμεί- ούτε τους ψαλιδισμένους μισθούς να αναπληρώσει, ούτε τις ροκανισμένες συντάξεις να αποκαταστήσει.

Ας μην συγχέουμε, λοιπόν, τους τοπικούς άρχοντες με τους Υπουργούς. Κεντρικό κράτος και αυτοδιοίκηση δεν είναι συγκοινωνούντα δοχεία, ούτε είναι ρεαλιστικό να ευελπιστούμε ότι θα βρεθεί αύριο ένας ή περισσότεροι δήμαρχοι που θα υψώσουν το λάβαρο και θα ματαιώσουν τη δανειακή σύμβαση. 

Στο ζήτημα αυτό θα επανέλθω, γιατί υπάρχει βεβαίως και αντίλογος.

6 σχόλια:

  1. Νίκος Χατζηνικολάου: Θέλω να ρωτήσω αν συνδέετε στην ανάλυσή σας στο μυαλό σας την πολυδιάσπαση στο χώρο της αριστεράς αλλά και της κεντροδεξιάς με το μνημόνιο και με την ανάγκη στήριξής τους… Αναλύουν ορισμένοι τα όσα συμβαίνουν στο πολιτικό μας σύστημα, τις διαλυτικές τάσεις, τα συνδέουν με την ανάγκη να μην υπάρχει ισχυρή αντιπολίτευση το επόμενο διάστημα ή ακόμη και να υπάρχουν εφεδρείες που θα στήριζαν την κυβέρνηση Παπανδρέου σε μια δύσκολη στροφή του δρόμου….



    Αλέξης Τσίπρας: Αν δει κανείς τις εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό σε όσες χώρες επενέβη το ΔΝΤ και επέβαλε τόσο σκληρές οικονομικές επιλογές, θα δει ότι δεν υπήρξε χώρα σχεδόν καμία που να μην αναδιαταχθεί ή να μην διαλυθεί το πολιτικό σύστημα. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια επικείμενη αναδιάταξη του πολιτικού συστήματος. Είναι προφανές ότι αυτές οι οικονομικές επιλογές δεν βρίσκουν συναίνεση κοινωνική και είναι προφανές επίσης ότι θα υπάρξει προσπάθεια να σχηματιστεί ένα μπλοκ εξουσίας, πολυσυλλεκτικό ενδεχομένως, από πρόθυμες δυνάμεις να στηρίξουν αυτή την πολιτική. Και πιστεύω ότι αυτό το βλέπουμε και στις εξελίξεις στο χώρο της κεντροδεξιάς και στις εξελίξεις στον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς.

    Βεβαίως αυτές οι εξελίξεις δεν θα είναι μονοδιάστατες. Την ίδια στιγμή που θα υπάρχουν δυνάμεις πρόθυμες να στηρίξουν τις μνημονιακές πολιτικές για τα επόμενα δέκα χρόνια -έτσι φαίνεται ότι θα έχουμε μνημονιακές πολιτικές για τα επόμενα δέκα χρόνια αν δεν αντιδράσει ο λαός- την ίδια στιγμή θα υπάρχουν και φυγόκεντρες δυνάμεις από το χώρο του ΠΑΣΟΚ, από τη μεγάλη αυτή κοινωνικοπολιτική δεξαμενή.

    Πιστεύω ότι αναδιατάσσεται το πολιτικό τοπίο. Βλέπουμε τις κινήσεις της κας Μπακογιάννη, τις κινήσεις στο δικό μας το χώρο, όπου υπάρχουν δυνάμεις σήμερα που δεν καταλαβαίνουν την κρισιμότητα στην οποία βρίσκεται η ελληνική κοινωνία και πάνε να στηρίξουν υποψήφιους του κυβερνώντος κόμματος στους μεγάλους δήμους της χώρας. Βλέπουμε όμως και αντίρροπές δυνάμεις από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ…



    Ν.Χ.: Αναφέρεστε στον κ. Κουβέλη με τα περί υποστήριξης υποψηφίων μαζί με το ΠΑΣΟΚ;…



    Α.Τ.: Νομίζω ότι είναι προφανές ότι η Δημοκρατική Αριστερά έχει κάνει τις επιλογές της. Είναι σεβαστές, θα κριθούν από την ελληνική κοινωνία.



    Ν.Χ.: Τη θεωρείτε συμπληρωματική δύναμη του ΠΑΣΟΚ;…



    Α.Τ.: Θεωρώ ότι αυτή τη στιγμή δεν αντιλαμβάνεται το ότι η κρισιμότητα της κοινωνικής συγκυρίας απαιτεί όχι τη δημιουργία ενός μπλοκ υποστήριξης κυβερνητικών υποψηφίων στους μεγάλους δήμους, αλλά απαιτεί αντιθέτως τη δημιουργία ενός μεγάλου συνασπισμού κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που θα αντιταχθούν στο μνημόνιο και σ΄ αυτή την πολιτική. Από εκεί και πέρα αν θέλετε να ρωτήσετε περισσότερα, καλό θα ήταν να ρωτήσετε τον ίδιον τον κ. Κουβέλη να σας εξηγήσει την πολιτική του. Δεν είμαι εγώ ο αρμόδιος να εξηγήσω αυτές τις πολιτικε΄ς επιλογές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Aς αναρωτηθούμε όλοι μαζί πως είναι δυνατόν να κάνεις όλα τα παραπάνω χωρίς χρήματα!Γιατί καλά τα πεζοδρόμια και η αντιμετώπιση των διαφόρων προβλημάτων αλλά no money no honey!Και από τη στιγμή που η τοπική αυτοδιοίκηση εξαρτάται από τη χρηματοδότηση της κεντρικής εξουσίας που με τη σειρά της καθορίζεταί από την τρόικα, δεν μπορούμε να αποκόπτουμε τις τοπικές εκλογές από το Μνημόνιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δηλαδή, Κώστα, άμα εκλεγούν πρόσωπα που στηρίζει ο ΣΥΝ θα βρεθούν χρήματα εξ ουρανού και έτσι θα μπορέσουν να πετύχουν αυτά που αναφέρει ο Παναγιώτης παραπάνω; Ή μήπως θα κηρύξουν σε απεργία διαρκείας τους δήμους ώστε να καταρρεύσει οικονομικά η χώρα, να φύγει έτσι το ΔΝΤ και έπειτα όλα honey-milk; Με την εθνική μας κυριαρχία, την κοινωνική πολιτική και όλα τα ωραία μας.

    Είπε και κάτι καλό ο Αλέξης: "θα δει ότι δεν υπήρξε χώρα σχεδόν καμία που να μην αναδιαταχθεί ή να μην διαλυθεί το πολιτικό σύστημα. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια επικείμενη αναδιάταξη του πολιτικού συστήματος". ΔΝΤ λοιπόν για να τελειώνουμε με όλους αυτούς που οδήγησαν στη χρεοκοπία την Ελλάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δηλαδή,Οδυσσέα, κατάλαβες ότι εννοούσα κάτι τέτοιο; Όποιος και να βγει, όσο είμαστε εξαρτημένοι από το Μνημόνιο, δεν πρόκειται να κάνει τίποτα, επειδή πολύ απλά δε θα έχει τους πόρους.Αυτό είπα και τίποτα άλλο.Για μένα, λοιπόν, πρέπει να απεμπλακούμε από το Μνημόνιο και μετά να κάνουμε συζήτηση για τις προτάσεις του Παναγιώτη, τις οποίες θεωρώ ορθές. Τώρα, όμως, όπως έχουν τα πράγματα στις περιφερειακές εκλογές πρέπει να εκφραστεί η αγανάκτηση του κόσμου απέναντι στις δουλικές πολιτικές της κυβέρνησεις, όσο και αν διαφωνούν μερικοί με αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Άρα σε όλες τις δημοτικές εκλογές κύριο διακύβευμα είναι να φανεί η αντίθεση των πολιτών με τις κυβερνητικές επιλογές, γιατί αυτή καθορίζει την πολιτική της χώρας και τα πλαίσια μέσα στα οποία κινούνται οι επιλογές των δημάρχων. Δεν έχει νόημα να κοιτάμε τις διαφοροποιημένες θέσεις των υποψηφίων αφού δεν μπορούν κάνουν τίποτα, γιατί δεν υπάρχουν λεφτά. Άρα τι Κακλαμάνης τι Καμίνης τι Πορτάλιου, όλοι έχουν τα χέρια δεμένα.

    Τώρα είναι το μνημόνιο, χτες ήταν η είσοδος στην ΕΕ και στην ΟΝΕ, σε λίγο καιρό θα είναι κάτι άλλο. Μια ζωή η αριστερά θα βρίσκει λόγους να θέτει ψευτοδιλήμματα. Συνεχίστε, έχει ωφελήσει πολύ μέχρι τώρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δεν είναι όλοι το ίδιο. Άλλο να βγει η Πορτάλιου, άλλο ο Κακλαμάνης, άλλο ο Καμίνης, άλλο ο Μπουτάρης και πάει λέγοντας. Διότι όσοι περισσότεροι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ καταψηφιστούν τόσο ισχυρότερο μήνυμα δυσαρέσκειας θα σταλθεί στην κυβέρνηση. Αν δε η δυσαρέσκεια αυτή μετουσιωθεί και σε μία μαζική αντίσταση(που θα ευνοηθεί από τα χαμηλά ποσοστά του ΠΑΣΟΚ) τότε θα απεμπλακούμε μια ώρα αρχίτερα από το Μνημόνιο. Δεν καταλαβαίνω γιατί υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που το υποστηρίζουν, την ίδια στιγμή που κάθε νοήμων οικονομολόγος επισημαίνει πως δεν πρόκειται να προσφέρει καμία ουσιαστική βοήθεια, αφού θα βρεθούμε να χρωστάμε περισσότερο από πριν! Και αν θυμάστε το χρέος μας είναι χρέος δανεισμού. Και στην τελική γιατί αμφισβητείται τόσο η δύναμη της αντίστασης. Δηλαδή οι Ισλανδοί είναι ανόητοι που βγήκαν μαζικά στους δρόμους και πίεσαν τους πολιτικούς τους να μην υπογράψουν προγράμματα στήριξης που υποθηκεύουν το μέλλον του λαού; Ο καθένας μπορεί να πιστεύει ότι θέλει αλλά εγώ δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να υποστηρίξω το φόνο που συντελείται στην ελληνική κοινωνία. Και ας κρίνει η ιστορία ποιος έχει δίκιο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή