Σελίδες

13 Απριλίου 2011

Ο πολιτικός και ο διανοούμενος


Του Οδυσσέα Θεοφάνη
"Στην πραγματικότητα, αν ο πολιτικός φιλόσοφος βρίσκει ότι οι απόψεις του είναι πολύ δημοφιλείς, τότε έχει και τους περισσότερους λόγους να υποψιάζεται ότι απέτυχε στο καθήκον του. Την αξία του οφείλει να την αποδείξει επιμένοντας σε στοχασμούς τους οποίους η πλειοψηφία δεν επιθυμεί να λάβει υπόψη της και υπερασπιζόμενος αρχές που οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν άβολες και δυσάρεστες".
Σύμφωνα με την παραπάνω θέση του Φρίντριχ Χάγιεκ, θα νόμιζε κανείς πως ο Στέφανος Μάνος ανήκει στην κατηγορία των διανοούμενων, διατυπώνοντας μονίμως και επιμόνως απόψεις που έρχονται σε αντίθεση με την συμβατική αντίληψη της ελληνικής κοινής γνώμης. Προειδοποιούσε χρόνια πριν το ξέσπασμα της κρίσης για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, ζητώντας συνεχώς αλλαγή πλεύσης ώστε να αναπτυχθεί η οικονομία και κατ’ επέκταση η ευημερία των πολιτών, να αποφευχθεί η χρεωκοπία και να πάψουν να αναλαμβάνουν οι αδύναμοι το οικονομικό βάρος της συντήρησης των προνομιών διάφορων ομάδων, όπως των ΔΕΚΑτζήδων, των κλειστών επαγγελμάτων και των κρατικοδίαιτων επιχειρήσεων. Ο Στέφανος Μάνος είναι πολιτικός κι έτσι η αντίθεσή του στο status quo είναι δύο φορές πιο θαρραλέα, Όταν ήταν υπουργός οικονομίας, εφάρμοσε έναν πρόγραμμα φιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής που έθεσε τις βάσεις για την μετέπειτα ανάπτυξη, αντιμετωπίζοντας τις τραγελαφικές αντιδράσεις συνδικαλιστών, λαϊκιστών πολιτικών και δημοσιογράφων που τους έτρεφε ο κρατικός κορβανάς. Απέφυγε να αποβάλλει την ευθύνη της ελληνικής κοινωνίας, αναζητώντας όπως πράττουν άλλοι, εχθρούς στις αγορές, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στους... Μασόνους
Τελικά, οι φαυλοκράτες πολιτικοί μας προτίμησαν να κλείσουν τα αυτιά τους και να συνεχίσουν αμέριμνοι το μονοπάτι που μας οδήγησε στην κατάρρευση. Η ελληνική κοινωνία, ευρισκόμενη σε αρκετά μεγάλο βαθμό σε άρνηση ως προς... 
...το μέγεθος και τα αίτια της κρίσης, δεν δέχεται με ευκολία ακόμη και σήμερα τις απόψεις του κ. Μάνου. Έτσι στην χθεσινή εκδήλωση του Πανεπιστημίου Αθηνών, ξέσπασαν βουητά όταν διατύπωσε την περίφημη πια θέση του περί ανάγκης μείωσης των θέσεων των δημοσίων υπαλλήλων κατά τριακόσιες χιλιάδες, ως αναγκαία προϋπόθεση για να μειωθεί το έλλειμμα ( κι ύστερα) οι φόροι, με σκοπό την αποπληρωμή του χρέους και την ανάπτυξη. Μετά από λίγο η τάξη επικράτησε και μια όχι και τόσο μεγάλη μερίδα του ακροατηρίου τον χειροκρότησε θερμά.
Οι επόμενοι ομιλητές, αν και δεν ήταν πολιτικοί, οπότε θα ήταν αναμενόμενο από αυτούς να χαϊδέψουν τα αυτιά του ακροατηρίου, δεν αναφέρθηκαν ούτε μία φορά στην ανάγκη λήψης «αντιλαϊκών» μέτρων ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση της οικονομίας. Αντίθετα εστίασαν, όπως ο κ. Βαρουφάκης, σε ευρωπαϊκά ζητήματα θεωρώντας μάταιη την όποια προσπάθεια από την ελληνική κοινωνία, εφόσον δεν ακολουθηθεί κευνσιανή νομισματική πολιτική από την ΕΕ. Κι εδώ εντοπίζεται η αντίφαση: ο κ. Μάνος αν και πολιτικός φέρεται ως έντιμος διανοούμενος, που δεν τον ενδιαφέρει η κοινή γνώμη και κριτικάρει τα κακώς κείμενα, ανεξάρτητα από το κόστος στην πολιτική του καριέρα, διατηρώντας έτσι την ακεραιότητά του. Αντίθετα ο κ. Βαρουφάκης, ο οποίος δεν φαίνεται να προβληματίζεται που οι θέσεις του είναι τόσο δημοφιλείς, στα περισσότερα άρθρα του δεν προτείνει ποτέ λύσεις που μπορεί να πάρει η Ελλάδα μόνη της, ούτε θέτει την ελληνική κοινωνία προ των ευθυνών της για την σπατάλη, την αναξιοκρατία και την διαφθορά τόσων χρόνων, δείχνοντάς της την αλήθεια.
Έτσι, δεν προτείνει λύσεις δυσάρεστες, αρνούμενος κατ΄αυτόν τον τρόπο να απαντήσει σε ερωτήματα όπως γιατί κάποιος μη παραγωγικός δημ. υπ. να αμείβεται με διπλάσιο μισθό απ’ ότι ένας του ιδιωτικού τομέα(την ώρα μάλιστα που η ανεργία έχει φτάσει στο 15%), γιατί δεν πρέπει να απελευθερωθούν οι αγορές, για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, μείωση των περιττών δαπανών, ευέλικτες σχέσεις εργασίας ως μέσο μείωσης της ανεργίας, αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας κλπ. Αρκείται να δείχνει την Ευρώπη ως μόνη υπεύθυνη για την σωτηρία όλων αλλά και για την δεινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο Ευρωπαϊκός Νότος.
Οι μόνες μεταρρυθμίσεις που προκρίνει είναι αμφιβόλου αποτελεσματικότητας και ορθότητας κινούμενες στο πνεύμα της συμμετοχικής οικονομίας, της περαιτέρω αύξησης των κρατικών δαπανών ως μέσο ανάπτυξης, της μείωσης της φορολογίας στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις με παράλληλη αύξηση στις μεγάλες που φτάνει εώς και 40%. Διεκδικεί αποκλειστικά για τον εαυτό του την εγκυρότητα της γνώσης περί των οικονομικών, παρ’ όλο που οι προτάσεις του κ. Μάνου, τις οποίες επέκρινε ως ξεπερασμένες, κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος με αυτές του νομπελίστα οικονομολόγου Χριστόφορου Πισσαρίδη και στις περιπτώσεις που εφαρμόστηκαν, οδήγησαν χώρες πάμφτωχες στην ευημερία μέσα σε κάποια χρόνια, όπως οι ασιατικές και οι βαλτικές τίγρεις ή η Σλοβακία.
Σίγουρα ο κ. Βαρουφάκης είναι καλύτερος ρήτορας από τον κ. Μάνο, κι ο λόγος του γλαφυρός. Σίγουρα οι απόψεις του φαίνονται ελκυστικότερες, μιας και δεν μας σοκάρουν, ούτε μας ξεβολεύουν. Τέτοιες απόψεις ακούγαμε για χρόνια, από πολιτικούς και, δυστυχώς, από διανοούμενους, καταλήγοντας στη σημερινή κρίση. Άτομα σαν τον Στέφανο Μάνο τέθηκαν στο περιθώριο με την ταμπέλα του "νεοφιλελεύθερου", αποκλειόμενοι έτσι από οποιαδήποτε δυνατότητα εγκυρότητας των λεγομένων τους. Μήπως είναι καιρός να λάβουμε σοβαρά υπ’ όψη μας τις ενοχλητικές φωνές που βάζαμε στο mute, να πάρουμε μέτρα απαραίτητα, κι αρκετά από αυτά διορθώνουν αδικίες δεκαετιών, ώστε να βγούμε από την κρίση;

17 σχόλια:

  1. 1) Όντως, όταν όλοι ασχολούμασταν με τον "καταλληλότερο", την ήπια προσαρμογή και το DVD, ο Μάνος αρθογράφησε για το χάλι των δημοσίων οικονομικών.
    2) Το σχόλιό σου για το Βαρουφάκη είναι σωστό. Σε όλες του τις τηλεοπτικές εμφανίσεις, εντοπίζει τη λύση στην ΕΕ. Η παρέμβασή της, όπως φαίνεται, είναι απαραίτητη για την επίλυση των θεμάτων μας. Σε σχέση με την Ελλάδα, όμως, οι αναφορές του είναι γενικόλογες και τετριμμένες, του τύπου "αποτελεσματικότερο Κράτος", "βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ δυνατό το άρθρο.Το πρόβλημα είναι ότι δυστυχώς συνεχίζουμε να προτιμούμε τις απόψεις τύπου Μπαρουφάκη και να αγνοούμε ανθρώπους σαν το Μάνο που τα έλεγαν εδώ και χρόνια.Περαστικά μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Και ο Σημίτης τα έλεγε το 2008...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Υπάρχουν άτομα που θεωρητικολογούν κάνοντας politics(Βαρουφάκης) και άτομα που μπορούν να δώσουν πραγματικές λύσεις και το έχουν αποδείξει στο παρελθόν(Μάνος), αυτοί κάνουν policy.

    Στη γιαγιά μου(στο χωριό) αρέσει ο Βαρουφάκης, στον ελεύθερο επαγγελματία θείο μου (εδώ στην Αθήνα) αρέσει ο Μάνος.

    Το πρόβλημα είναι διττό: πρώτον, οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα και οι άνεργοι, ζουν με ψευδαισθήσεις, βυθισμένοι στην άγνοια και την ψευτο-ελπίδα για μια μελλοντική θέση στο δημόσιο ή τέλος πάντων για κάποια μελλοντική-σωτήρια πρόσοδο από το δημόσιο, γι’ αυτό και δεν ξεσηκώνονται κατά του κράτους. Δεύτερον, είναι στατιστικά σίγουρο πως δεν θα περάσει άλλος(αντίστοιχος του Μάνου) από την πολιτική σκηνή.

    Άρα η γιαγιά μου στο χωρίο θα είναι πάντα χαρούμενη, ζώντας με το 23,30 ή 40% ΦΠΑ του θείου μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σωστή η επισήμανση περί παραγωγής έργου από το Μάνο. Η εκόνα της Πλάκας οφείλεται σε αυτόν, ενώ είχε εκπονήσει σχέδιο για την Αθήνα, το οποίο παραμένει ακόμα στα συρτάρια. Από τη ΝΔ, διεγράφη λόγω των "κοινωνιστών" του κόμματος, με αφορμή την υποστήριξη νόμου της τότε κυβέρνησης που διευκόλυνε τις αποκρατικοποιήσεις και τη μη επίδειξη εκ μέρους του κομματικής πειθαρχίας. Επίσης, είναι από τους (απελπιστικά) λίγους, που στις παρεμβάσεις του χρησιμοποιεί αριθμούς, στοιχεία και δεδομένα, χωρίς θεωρητικολογίες και αφορισμούς, αναδεικνύοντας τους βολεμένους του ελλαδικού συστήματος(λχ φαρμακοποιούς). Τέλος, είναι γνωστή η δήλωση τού, περί επέμβασης του στρατού το Δεκέμβρη του '08. Διαφωνώ με αυτήν, όχι λόγω "δημοκρατικής ευαισθησίας", αλλά για άλλους λόγους. Δεν εξήγησαν, όμως, οι εργολάβοι της κοινωνικής ευαισθησίας που του επιτέθηκαν τότε, τις θέσεις τους για τους καταστηματάρχες που είδαν τις περιουσίες τους να ρημάζονται, την καταστροφή τις δημόσιας περουσίας και την καπηλεία της δολοφονίας ενός 15χρονου από όσους ονειρεύονται μία κοινωνία μπάχαλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η Πλάκα αποτέλεσε πρότυπο ρύθμισης για την Ελλάδα, το διδάσκουν στα πολυτεχνεία(οι γνωστοί καθηγητές της μανταμσουσούδικης αριστεράς, συνήθως χωρίς να τον αναφέρουν). Όπως και το πρώτο ρυθμιστικό σχέδιο της Αθήνας, το οποίο προέβλεπε την Αττική οδό, το Μετρό, το αεροδρόμιο στα Σπάτα κλπ. Τα οποία κατασκευάστηκαν αργότερα με ΣΔΙΤ(πάλι νόμος Μάνου), εκτός απ το Μετρό, και βοήθησαν την Αθήνα να αποκτήσει διεθνή ρόλο! Στο Μάνο οφείλονται επίσης και πολλές ακόμη παρεμβάσεις, πιλοτές στις πολυκατοικίες, παιδικές χαρές κλπ. Όλες αυτές οι παρεμβάσεις από έναν φιλελεύθερο αστό.

    Και κάτι επίκαιρο, ο Μάνος είναι ο μόνος υπουργός οικονομίας και οικονομικών που κατάφερε να δημιουργήσει πρωτογενή πλεονάσματα, τα 2 χρόνια που ήταν στο αντίστοιχο υπουργείο, τα υπόλοιπα 28 χρόνια, από 1981-2011 είχαμε (έχουμε και θα έχουμε) πρωτογενή ελλείμματα. http://www.youtube.com/watch?v=0gK7wIhTHfo

    Αν το ψάξει κάποιος σοβαρά, θα δει, πως οι μισές αναπτυξιακές παρεμβάσεις μεγάλης κλίμακας, μετά τη μεταπολίτευση, σχεδιάστηκαν ή κατασκευάστηκαν επί υπουργίας Μάνου.

    Ας αναλογιστούμε τις ευθύνες μας που δεν βρίσκεται καν στη βουλή αυτή τη στιγμή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Το λεχθέν σχετικά με τα πρωτογεννή πλεονάσματα δεν ισχύει. Είχαμε πρωτογεννή πλεονάσματα σε πολλές περιπτώσεις από τότε που ήταν υπουργός ο Μάνος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @Kefalas

    Σωστά, είχαμε στη συνέχεια επι Παπανδρέου και Σημίτη. Ενώ επι Καραμανλή δημιουργήθηκαν πάλι τεράστια ελλείμματα της τάξεως του 7.2% του ΑΕΠ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Και επί Καραμανλή στην αρχή είχαμε πρωτογενή πλεονάσματα, ενώ στα τελευταία χρόνια του Σημίτη είχαμε επιστρέψει στα πρωτογενή ελλείμματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κανείς όμως δεν προχώρησε περισσότερο από το Μάνο να δημιουργήσει ακόμα περισσότερα πρωτογενή πλεονάσματα. Ουσιαστικά μέχρι να μπούμε στην ευρωζώνη η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εκείνο που έκανε ήταν να προσπαθεί να συγκρατήσει το ίδιο πρωτογενές πλεόνασμα με εκείνο που είχε επιτύχει ο Μάνος, χωρίς να το καταφέρνει πάντοτε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μην είμαστε και πλεονέκτες..

    http://www.market-talk.net/index.php/id/9454

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ο Μάνος δε δημιούργησε πρωτογενή πλεονάσματα, διότι έβγαλε τους σκελετούς από τα ντουλάπια της ελλαδικής οικονμίας. Ο ίδιος παραδέχθηκε στην τηλεόραση ότι αυξήθηκαν τα ελλείμματα, ακριβώς γιατί αποτυπώθηκαν στους προϋπολογισμούς "νέα" στοιχεία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. http://www.youtube.com/watch?v=sc9B6OrYiuc

    Και το επίμαχο συμβάν!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Στη δεκαετία του '30, στην Αγγλία, ο Τσώρτσιλ ήταν που έλεγε ότι το Έθνος έπρεπε να προετοιμάζεται για πόλεμο. Και είχε μπει, σαν το Μάνο, στο περιθώριο. Όταν ήρθε ο πόλεμος, η Αγγλία έφερε στα πράγματα αυτή την εθνική εφεδρεία, τον άνθρωπο που τα έλεγε και που πίστευε στην πολιτική του πολέμου.

    Ο Μάνος είναι η χρυσή εφεδρεία μας. Μόνο αυτός ξέρει και μπορεί να μας βγάλει από το αδιέξοδο. Ας αρθούν τα μεγάλα κόμματα στο ύψος των περιστάσεων και ας τον βάλουν επικεφαλής μια κυβέρνησης Εθνικής Ανάγκης για ένα - δύο χρόνια.

    Αυτό έκαναν οι Τούρκοι το 2001 με τον Kemal Dervish και σώθηκαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ο Μάνος μου είναι πολύ συμπαθής, τον είχα ψηφίσει μάλιστα όταν έφτιαξε το κόμμα του. Αλλο όμως αυτό, και αλλο να αγιοποιείται και να θεωρειται de-facto η άποψή του επί παντός επιστητού (Αλλωστε αν θυμάστε την Αλλατίνη την έρριξε έξω οπότε δεν έχει το οικονομικό αλάθητο). Αυτά που λεει θα ήταν σωστά την περίοδο των "παχιών αγελάδων" (2000-2007). Τότε θα μπορούσε η κυβέρνηση να μειώσει το Δημόσιο με "βελούδινο" τρόπο (αν δεν το ξέρετε, οι απολύσεις έχουν βραχυπρόθεσμα μεγάλο κόστος λόγω αποζημιώσεων). Τωρα οι 300χιλ απολύσεις θα βαθύνουν ακόμα περισσότερο την ύφεση, θα μειωσουν τα ασφαλιστικά και φορολογικά έσοδα (τα οποία αν δεν ξέρετε [δυστυχώς για τη χώρα μας] προέρχονται κατά 60% και πάνω από μισθωτούς).

    Αν έχει υπόψη του κάποιος κάποια χώρα που ακολούθησε τις συμβουλές του Μανου και της Ξαφά εν μέσω υφεσης και δεν βούλιαξε στο χάος και την εξέγερση (hint: Τυνησία π.χ.) ας μας την πει να τη μάθουμε.

    Και εν πάσει περιπτώσει όσοι κατηγορούν το Βαρουφάκη επειδή βλέπει το "γενικό" πρόβλημα και όχι το Ελληνικό και μόνο ας ξανακοιτάξουν τον καθρέφτη. Δεν είμαστε το κέντρο του κόσμου και καλά κάνει που προσπαθεί να το αναδείξει.

    Επίσης σε καμμιά Δημοκρατία δεν μπορούν να εφαρμοστούν μέτρα που θίγουν το 90% και ευνοούν το 10% (και πολύ λέω). Αρα ο αθεροβάμων είναι ο Μάνος και όχι ο Βαρουφάκης γιατί αυτά που προτείνει δεν γίνεται να εφαρμοστούν (εκτός και αν προτείνεται κάποια χούντα).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Πολλά καινούργια μάθαμε σήμερα.
    1.Ο Μάνος «έριξε έξω» την Αλλατίνη. Το πιστεύω(αν δεν έχω δει τους ισολογισμούς 1967-77, της περιόδου που ήταν ο Μάνος πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος).
    2.Το κόστος της απόλυσης είναι μεγαλύτερο από αυτό της παραμονής(για άτομα που δεν προσφέρουν τίποτα), αν και εξοικονομώ ένα μέρος του μισθού ή ολόκληρο, τα επιδόματα κλπ. Αυτό πρέπει να ονομάζεται Greek investments(από το Greek statistics). Αν μου έλεγες για κόστος από την κατανάλωση(έμμεσους φόρους) ίσως το σκεφτόμουν (για μερικά δευτερόλεπτα).
    3.Αν έχεις υπόψη σου κάποια χώρα που σώθηκε πραγματικά από το παρεμβατικές πολιτικές, δήθεν διαρθρωτικές να μας την πεις για να μαθαίνουμε.
    4.Τα προβλήματα τα ξέρουμε όλοι, τοπικά, εθνικά, ευρωπαϊκά και παγκόσμια. Το θέμα είναι ποιος μπορεί να δώσει τη σωστή λύση, άμεσα χωρίς να υπολογίζει κανένα κόστος.
    5.Ακόμη μια καινούργια ανακάλυψη, τα κλειστά επαγγέλματα και οι πρωτοκλασάτοι των ΔΕΚΟ είναι το 90% του πληθυσμού. Και όλοι οι υπόλοιποι που τα πληρώνουμε πανάκριβα είμαστε το 10%.
    Κάνε μας τη χάρη αγαπητέ μου, η ανεργία «σκαρφαλώνει» στο 30%...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Η εισαγωγική παραπομπή στον Χάγιεκ είναι πολύ αστεία και παραβιάζει τους κανόνες της λογικής με τον τρόπο που χρησιμοποείται. Με το ίδιο σκεπτικό, ένας μαρξιστής που προβαίνει σε μια ανάλυση η οποία από τον περισσότερο κόσμο θεωρείται ''σαχλαμάρα'', ''ξεπερασμένη'' κλπ (γιατί τέτοια του λένε τεράστιοι διανοητικοί γίγαντες όπως η σχολή του Σικάγο, ο Χάγιεκ κ.ο.κ, αυτός ο μαρξιστής οφείλει να επιμείνει στους στοχασμούς του, γιατί η πλειοψηφία του λαού δεν μπορεί να κατανοήσει την αλήθεια που φέρει! Μάλιστα, ο μαρξιστής αυτός, ως διανοούμενος αλλά και πολιτικός, είναι ''διπλά θαραλλέος). Γιατί δεν αναζήτησε τους εχθρούς ούτε στις ''Αγορές'', ούτε απλά στην Ε.Ε, ούτε στους...Μασόνους, αλλά στο καπιταλιστικό σύστημα εντός και εκτός ελληνικών συνόρων.

    Όσοι έχετε τις αυταπάτες ότι με την ΙΔΑΝΙΚΗ πολιτική θα μπορούσε η Ελλάδα σήμερα να απολαμβάνει σταθερότητα και πρωτογενή πλεονάσματα, δίχως να λαμβάνονται οι ιστορικοί περιορισμοί, οι διπλωματικές σχέσεις και ο ευρωπαικός καταμερισμός εργασίας στο καπιταλιστικό πλαίσιο, όροι που συσσωρεύονται μέχρι σήμερα, είτε απλά ανίδεοι.

    Η γενική οικονομική θεωρία δεν είναι μια οικονομικο-τεχνική επιστημοσύνη, γιατί πολύ απλά όσο ''ειδικός'' και να είσαι και από όσες σπουδές και να έχεις διέλθει, πάντα θα υπάρχει ένας καταρτισμένος Χάγιεκ και ένας καταρτισμένος Wolff. Και αυτό γιατί όλοι εκκινούν από ιδεολογικές και φιλοσοφικές θέσεις για τον άνθρωπο και την κοινωνία (την οποία κάποιοι κατανοούν ως άθροισμα των ατόμων), και αυτές οι προυποθέσεις πρέπει να εξετάζονται και όχι να λαμβάνονται απριορικά ως δεδομένες. Οι θεωρίες του Χάγιεκ έχουν πραγματικά αστείες επιστημολογικές προυποθέσεις, αν και η ιδέα της ''ανάδυσης'', για παράδειγμα, μπορεί στην κριτική πρόσληψή της να αξιοποιηθεί δημιουργικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή