Αν και αρκετών ημερών το θέμα, δύο άρθρα που δημοσιεύτηκαν στην χθεσινή Καθημερινή μου έδωσαν το έναυσμα να εκθέσω κάποιες σχετικές σκέψεις μου. Έγινε λοιπόν γνωστή, πριν από δύο εβδομάδες περίπου, η πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε περαίωση. Όσοι συμμετάσχουν σε αυτή, καταβάλλοντας ένα ποσό, θα εξασφαλίσουν μια μορφή ασυλίας όσον αφορά τις τυχόν φορολογικές ατασθαλίες των προηγούμενων ετών. Σκοπός της εν λόγω ρύθμισης είναι προφανώς να συγκεντρωθεί ένα χρηματικό ποσό, όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Τα επιχειρήματα που προβάλλονται προς δικαιολόγηση της νομοθετικής αυτής ρύθμισης είναι αφενός η δύσκολη οικονομική συγκυρία την οποία διανύουμε, αφετέρου η δυσχέρεια είσπραξης των οφειλόμενων στο δημόσιο εξαιτίας του τεράστιου όγκου υποθέσεων που εκκρεμούν στα φορολογικά δικαστήρια.
Δεν θα διαφωνήσω ότι και οι δύο ισχυρισμοί πράγματι έχουν την βάση τους. Αρκούν όμως προκειμένου να δικαιολογήσουν μια ρύθμιση που αδικεί όσους μέχρι σήμερα υπήρξαν νομοταγείς και καθόλα εντάξει με τις υποχρεώσεις τους απέναντι στο κράτος; Γιατί επί της ουσίας αυτό συμβαίνει. Ο νόμος θα ωφελήσει όσους φοροδιέφευγαν και εμμέσως...
...θα «τιμωρήσει» όσους εκπλήρωναν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις. Είναι επομένως λανθασμένη η λύση αυτή που επιλέχθηκε, από την άποψη ότι ένα κράτος δεν μπορεί να επιβραβεύει όσους καταπατούν τους νόμους και το ζημιώνουν οικονομικά. Θα μπορούσα να δικαιολογήσω την εφαρμογή της περαίωσης μόνο υπό κάποιες προϋποθέσεις. Καταρχάς να συνοδεύεται από μια ουσιαστική πρόταση για την αντιμετώπιση των υφιστάμενων προβλημάτων στους ελεγκτικούς μηχανισμούς και στα φορολογικά δικαστήρια. Η πρόταση για εκδίκαση των σχετικών υποθέσεων σε ένα μόνο βαθμό δεν κρίνεται ως ικανοποιητική και αντιμετωπίζεται με πολλές επιφυλάξεις από τους δικαστικούς και τους λοιπούς νομικούς, καθώς φαίνεται ότι θα οδηγήσει σε καταδίκες – και συνεπώς νέα πρόστιμα - από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων. Ως επιπλέον προϋπόθεση θα έθετα την παροχή κάποιου «bonus», σε όσους τηρούσαν τα βιβλία τους και φορολογούνταν κανονικά, ούτως ώστε να ισοσταθμιστεί κατά κάποιον τρόπο η εις βάρος τους αδικία.
Η παρούσα ρύθμιση δεν φέρει τέτοια στοιχεία και δεν διαφαίνεται ότι θα υπάρξει λύση στο πρόβλημα. Τίποτα δηλαδή δεν μας εγγυάται ότι σε κάποια χρόνια δεν θα οδηγηθούμε σε μια νέα περαίωση, την πολλοστή από την μεταπολίτευση. Υπό αυτές τις συνθήκες λοιπόν δεν μπορώ παρά να χαρακτηρίσω ως άδικο και ανεπίτρεπτο για ένα κράτος που σέβεται τους πολίτες του το συγκεκριμένο μέτρο.
Για μία ακόμα φορά επιβραβεύεται η παρανομία, ίσα ίσα για να βεβαιωθούμε ότι το Κράτος Δικαίου στην Ελλάδα φθίνει μέρα με τη μέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι στο μέλλον πράγματι θα οδηγηθούμε σε νέα περαίωση, όπως προφητικά επισημαίνεις, παρά τις χίλιες διαβεβαιώσεις των αρμοδίων...