Σελίδες

25 Νοεμβρίου 2010

Απέχετε!


Του Γρηγόρη Κατσικάρη

Απέχετε… Αφήστε τους να ερμηνεύουν όπως θέλουν την άποψή σας. Αφήστε τον κάθε πωρωμένο να κάνει κουμάντο με τη δική σας φωνή (μικρότερο το μέτρο γαρ, μεγαλύτερη αξία στην κάθε ψήφο). Μην έχετε αυταπάτες ότι θα σταματήσουν να ψηφίζουν όλοι. Δεν είναι γενική απεργία οι εκλογές, να παραλύει η χώρα και να παίρνει η όποια πολιτική ηγεσία το μήνυμα. Αποχή από τις εκλογές σημαίνει απλά «ένας λιγότερος»· σημαίνει ότι το μέτρο μικραίνει, ότι η ψήφος του διπλανού που πήγε να ψηφίσει μετράει όσο κανονικά θα μέτραγε και η δική σας και πολλών ακόμα που δε σηκώθηκαν από τον καναπέ αυτήν την Κυριακή.

Απέχετε, βαυκαλιζόμενοι ότι τάχα η επιλογή σας αυτή θα είναι ράπισμα στο σύστημα των κομμάτων (συλλήβδην κιόλας! Φευ!), στους πολιτικούς και στους πολιτικάντηδες, στο διεφθαρμένο σύστημα, στη μοίρα μας την κακή. Αλλά πλανάσθε! Άραγε ο κοινός νους δεν μπορεί να καταλάβει ότι το πολιτικό σύστημα, η Siemens, τα Βατοπαίδια, η διαπλοκή, το ΔΝΤ δεν έχει καμία δουλεία με το αν θα περάσει τα ξημερώματα το απορριμματοφόρο από τον παραπλήσιο στην οικία σας κάδο; Από το αν θα ζείτε σε μία πόλη όπου διεξάγεται καθημερινά φεστιβάλ περιττωμάτων κατοικιδίων, σκουπιδιών και ακαλαισθησίας (βλ. Αθήνα της σήμερον) ή εάν θα μπορείτε να πάτε μία βόλτα μέχρι το κοντινό σας πάρκο και να απολαύσετε είκοσι λεπτά ηρεμίας σε ένα ανθρώπινο περιβάλλον;

Φυσικά, κατανοώ ότι η αποχή σας ίσως οφείλεται στο γεγονός ότι...

...η πολιτική μας ηγεσία ζήτησε να επιβεβαιώσετε την πολιτική που έχει χαράξει (ή αυτήν στην οποία αντιτάσσεται για τους αντιπολιτευόμενους) και η οποία ευθύνεται για το γεγονός ότι πλέον με δυσκολία τα βγάζετε πέρα. Εφ’ όσον το έθεσαν όλοι αυτοί οι ««σοφοί»» πατέρες του έθνους μας με τέτοιο τρόπο το διακύβευμα, ποιος είμαι εγώ να πω ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει;

Και πάλι, δε δικαιούστε αποχής. Γιατί απλούστατα η αποχή δεν είναι ηχηρό μήνυμα. Είναι μία παρατεταμένη σιωπή. Είναι μάλλον ανοχή, παρά αποδοκιμασία. Η αποχή έχει μόνο αξία (και εκεί βέβαια αμφισβητούμενη) όταν δε θέλουμε να αναγνωρίσουμε το αποτέλεσμα των εκλογών. Όταν δεν τίθεται θέμα νομιμότητας της διαδικασίας των εκλογών, η αποχή απλούστατα δεν είναι λύση. Το αντίθετο, είναι παράταση του προβλήματος. Για να το θέσω ακόμα πιο ωμά, η φύση του εκλογικού συστήματος είναι τέτοια ώστε να αγνοεί την αποχή. Δεν υπάρχει απαίτηση για «απαρτία» στις εκλογές. Όσοι πιστοί προσέλθουν· και αυτοί ΜΟΝΟΙ τους αποφασίζουν, τελικά, με τον απέχοντα όχι μόνο να μην εκφράζει άποψη, αλλά να χάνει την ίδια του τη φωνή.



Τέλος, δε δικαιούστε αποχής για να ραπίσετε την κυβέρνηση και την όποια κυβέρνηση. Υπάρχουν οι εθνικές εκλογές για αυτό! Αυτός είναι και ο σκοπός τους! Όταν καταψηφίζεται μια πολιτική στην κάλπη δίνονται μηνύματα, «ραπίσματα» ή όπως αλλιώς θέλει να τα ονομάζει ο οχλοκρατικός τύπος. Με την αποχή από τις δημοτικές (και τις οποιεσδήποτε) εκλογές, δεν κάνετε πολιτική διαμαρτυρία. Πέφτετε στην ιδιωτεία και τον ωχαδερφισμό, με αποτέλεσμα να δυναμιτίζετε την ίδια τη ραχοκοκαλιά της δημοκρατίας, το κοινοτικό αίσθημα (community feeling). Διότι το πακέτο «αποχή» περιλαμβάνει και αδιαφορία για την όποια δράση σε επίπεδο δήμου. Περιλαμβάνει αδιαφορία για τα δέντρα που έκοψε ένας παρανοϊκός στην Κυψέλη, αδιαφορία για τη μη ύπαρξη κάδων ανακύκλωσης στην Εκάλη, αδιαφορία για την άθλια κατάσταση των δρόμων στο Κορωπί κ.ο.κ.

Για όλα αυτά λοιπόν, Η ΑΠΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ! Γιατί είναι η εγγύηση ότι τελικά ο έλεγχος της πολιτικής ζωής και της κοινωνίας θα μείνει στα χέρια λίγων, οι οποίοι θα λειτουργούν με διαδικασίες που μόνο ανοιχτές και προσβάσιμες στον απλό πολίτη δε θα είναι. Το παράδειγμα αυτό το δίνει η αρχαιότερη νεωτερική δημοκρατία, οι Η.Π.Α., όπου ο ίδιος ο πρόεδρος εκλέγεται από ένα ποσοστό που κυμαίνεται γύρω στο 30-35% του εκλογικού σώματος. Το διακύβευμα λοιπόν είναι απλό: συμμετοχή στις εκλογές ή λευκή επιταγή σε όποιον αναδείξει η κάλπη να πράξει όπως θέλει, με τη σιωπηρή υποστήριξή μας.

5 σχόλια:

  1. οκ! αυτο πηγαινε κατευθειαν σε μενα...το περιμενα..ωραιοτατα..καυστικοτατα..
    δεν δεχομαι ωστοσο φιλτατε να χαρακτηριζεις συλληβδην οποιον απειχε ως "ιδιωτη" και "ωχαδερφιστη" που δυναμιτιζει τη ραχοκοκαλια της δημοκρατιας.
    Ναι, δεν πηγα να ψηφισω ουτε στον πρωτο ουτε στο δευτερο γυρο στην Πατρα αλλα δεν στηριζω ταυτοχρονα και την αποψη "ενταξει, ωχ αδερφε...θα ψηφισουν οι αλλοι για μενα".
    Οταν δηλαδη κανενας απο τους υποψηφιους..ειδικα του δημου Πατρεων δεν με καλυπτει..οταν μιλαμε για ενα διακυβευμα "απο τη Σκυλλα στη Χαρυβδη", γιατι πρεπει να παω να ψηφισω καποιον που δεν με εκφραζει ή λευκο ή ακυρο - που θα μετρηθουν υπερ του-;
    Απεχοντας δεν "νιπτω τας χειρας μου", οπως θα εκανα ψηφιζοντας ελαφρα τη καρδια καποιον υποψηφιο -ετσι απλα για να πω οτι ψηφισα- ή λευκο.
    Σαψως και σεβομαι το δικαιωμα της ψηφου και τους αγωνες που εγιναν για αυτο, εξαλλου δεν "ψηφιζω" παντα αποχη. Μη συμμετοχη σημαινει μη συνενοχη στα εγκληματα που προκειται να γινουν στον τοπο μου, σημαινει οτι εγω δεν τα νομιμοποιω.
    Και μην ξεχνας φιλε μου..." η σιωπη ειναι το πιο δυσκολο επιχειρημα για να αντικρουσεις"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η αποχή επιδέχεται πολλαπλών ερμηνειών, καμία εκ των οποίων και εξ ορισμού δεν μπορεί να τεκμηριωθεί. Αντιθέτως, δεν επιδέχεται ερμηνειών η άκυρη ψήφος -- τώρα πια που γνωρίζουμε ανάγνωση και γραφή κατά 98,7%

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ομολογώ ότι παρ'ότι η στόχευση ήταν προφανώς στους απέχοντες, δεν ήταν a la carte.
    Μπορεί να μη δέχεσαι τους χαρακτηρισμούς του "ιδιώτη" και του "ωχαδερφιστή", αλλά πρέπει να καταλάβεις ότι μιας και δεν ψήφισες στερήθηκες της φωνής σου. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι μπορεί να μην ψήφισες επειδή βαριόσουν να τρέχεις, ότι είχες πάει εκδρομή, ότι συνειδητά δεν ψήφισες περιμένοντας την Αποκάλυψη και τη Δευτέρα Παρουσία ή ό,τι άλλο μπορεί να υποστηρίξει οποιοσδήποτε.
    Στα σχετικά με το λευκό και το άκυρο, δεν ισχύει το γνωστό λαϊκίστικο ότι ενισχύουν τον πρώτο. Τον μεν άκυρο δεν προσμετράται στα τελικά ποσοστά (καθώς αυτά διαμορφώνονται από τα έγκυρα), το δε λευκό λειτουργεί ως ένας ακόμα δυνδυασμός, τρόπον τινα, καθώς λαμβάνει ποσοστό επί των εγκύρων και μειώνει τα ποσοτά των υπολοίπων. Αυτά από άποψη εκλογικού μέτρου.
    Με συγχωρείς, επίσης, αλλά πιστεύω ότι απέχοντας όντως νίπτεις τας χείρας σου. Η μόνη αποχή που κάπως μπορώ να καταλάβω (διαφωνώντας όμως με τα κίνητρά της) και να θεωρήσω πολιτική είναι όταν υπάρχει προφανές ενδεχόμενο συγκρουσιακής αμφισβήτησης του αποτελέσματος της κάλπης (βλ. την περίπτωση του 1946, με τα γνωστά αποτελέσματα). Σε περιπτώσεις όμως ομαλής δημοκρατίας η αποδοκιμασία του όποιου πολιτικού συστήματος γίνεται με το λευκό (ή το άκυρο, αν και δεν είναι αυτός ο λόγος "ύπαρξής" του), το οποίο σημαίνει αποδοκιμασία όλων των συνδυασμών. Αυτό μπορεί να στο πει κι ένας πρωτοετής που έχει ανοίξει λίγο το Σπυρόπουλο ή το Μαυριά.
    Τέλος, όταν απέχεις με την αιτιολογία της μη νομιμοποίησης του αποτελέσματος της κάλπης, ως νομικός θα έπρεπε να ξέρεις, ότι αμφισβητείς το σύνολο του συστήματος των δημοκρατικών θεσμών που προβλέπει το Σύνταγμα. Με άλλα λόγια αρνείσαι να νομιμοποιήσεις την ίδια τη δημοκρατία και το αποκορύφωμά της, τις εκλογές. Για το λόγο αυτό δεν έχει καταστεί προφανές, νομίζω, ότι αντιδημοκρατικές εν σπέρματι κορώνες του τύπου "αρνούμαι να νομιμοποιήσω τις εκλογές γιατί από αυτές αναδεικνύονται οι πολιτικοί και οι πολιτικοί είναι εγκληματίες που ξεπουλάνε με ευκολία την πατρίδα μου (όπως λέει και το άσμα :P)" δεν απέχουν και πολύ από το "μια χούντα θα μας σώσει";

    Υ.Γ.: Αν σου αρέσει ο περιφερειάρχης Αττικής, για παράδειγμα, να αναδεικνύεται αυτός που έλαβε την εμπιστοσύνη του 18,72% των εγγεγραμμένων (στο δεύτερο γύρο κιόλας), fine by me. Αλλά αυτό δεν είναι δημοκρατία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γρηγορη μου καλε...ασε τα νομικα-νομικιστικα..τα ξερω και δεν δεχομαι ουτε μομφες σχετικα με το αν εχω η οχι διαβασει Μαυρια,Σπυροπουλο,Παντελη.
    Επισης το οτι καποιος ειναι νομικος ή σπουδαζει νομικα σαφως και επηρεαζει ωστοσο δεν σημαινει και οτι αντικαθιστα τις λοιπες αποψεις του περι πολιτικης,κοινωνιας κλπ..
    Δεν δεχομαι δε φτανοντας εσυ πια στο αλλο ακρο, να προσομοιαζεις τους ανθρωπους που δεν ψηφισαν με "χουντικους" ή τελοσπαντων με όσους θεωρουν οτι μια χούντα θα μας σωσει.
    Ως προς το αν καταμετρουνται και υπερ ποιου τα λευκα και τα ακυρα...η πρακτικη δειχνει τι συμβαινει...το οποιο ομως δυστυχως δεν συναδει με το τι θα επρεπε να συμβαινει!

    Υ.Γ.: Χαιρομαι που επιβεβαιωνεις το ρητο περι δυσκολιας αντικρουσης του επιχειρηματος της σιωπης.
    Υ.Γ.2 : Δεν θα καταληξουμε καπου και το ξερεις..:p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Λοιπόν. Επειδή υπάρχει μια τεράστια παρανόηση σχετικά με τα λευκά και επειδή κατάπληκτος άκουσα ακόμα κι άτομο που 'χει κάνει το μεταπτυχιακό του Δημοσίου να λέει ακριβώς αυτό που λέει ο Γρηγόρης, καλό είναι να διευκρινιστεί επιτέλους αυτό το ζήτημα!!

    Το λευκό ΔΕΝ είναι έγκυρη ψήφος! Δεν προσμετράται στα έγκυρα! Κι αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ψηφίζοντας λευκό δε μειώνεις τα ποσοστά των κομμάτων αλλά τα αυξάνεις! Μια απόφαση του ΑΕΔ το 2005 νομίζω είχε πει ότι τα λευκά πρέπει να θεωρούνται έγκυρα και μάλιστα ειχε προκληθεί τότε σκάνδαλο. Υπάρχει ρητή διάταξη όμως στο νόμο 3434/2006 (νομίζω είναι αυτός) που λέει ότι τα λευκά δεν είναι έγκυρα!

    Αυτό που λέει λοιπόν ο Γρηγόρης ότι τα λευκά είναι σαν συνδυασμός δεν ισχύει!! Μπείτε και στο σάιτ http://ekloges.ypes.gr , θα δείτε πως τα έγκυρα είναι η διαφορά που προκύπτει αν αφαιρέσουμε από το σύνολο των ψηφισάντων τα λευκά και τα άκυρα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή