
Αγαπητή Λούκα,
Σου γράφω πάλι από ανάγκη. Σε συμπαθώ πολύ, καταλαβαίνεις, εμείς οι κρατιστές είμαστε πια λίγοι, ο ένας τον άλλον έχουμε. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο πολύ εξοργίζομαι όταν ακούω τους διάφορους δημοσιογράφους – εντολοδόχους των αφεντικών τους να λένε διάφορα κακά πράγματα για σένα. Όπως δεν μπορείς καν να υποψιαστείς πόσο πολύ τσαντιζόμουν σε ένα συνέδριο Εμπορικού Δικαίου που πήγα πρόσφατα όταν άκουγα διάφορους εμπορικολόγους να ξιφουλκούν κατά του νομοσχεδίου σου για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, το οποίο θίγει τα δικά τους αφεντικά. Συμπάσχω μαζί σου. Μέχρι και κείμενο έχω γράψει υπέρ σου....
...Αλλά βρε Λούκα μου, έχει και η κοροϊδία τα όριά της. Άκουγα τώρα στο αγαπημένο σου δελτίο (αυτό του MEGA βρε, φαντάζομαι κι εσύ τη βρίσκεις όταν το βλέπεις), ότι οι ιθύνοντες του ΔΝΤ είναι εξοργισμένοι με 5 υπουργούς – με πρώτη και καλύτερη εσένα – οι οποίοι στην ουσία βάζουν θέμα επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου. Όμως, εγώ ξέρω ότι πρώτα διαπραγματευόμαστε κάτι και μετά το υπογράφουμε. Διάβασα και το άρθρο σου στο ΒΗΜΑ, όπου κάτι για αρρώστους έλεγες, κάτι για λάθος φάρμακα που μπορεί να τον σκοτώσουν τον ασθενή αντί να τον γιατρέψουν, τέλος πάντων μας έλεγες ότι δεν πρέπει οι επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις εργασίας να υπερισχύουν της εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας. Επίσης, ότι θα πρέπει να υπερισχύουν των κλαδικών ΣΣΕ μόνο υπό όρους. Βέβαια μας έλεγες και κάτι άλλα περίεργα στο ίδιο άρθρο, όπως ότι οι καημένοι εργοδότες πληρώνουν πανύψηλες εργοδοτικές εισφορές στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Εδώ χρησιμοποίησες λάθος έγκλιση. Θα έπρεπε να πληρώνουν, αλλά δεν πληρώνουν γι’ αυτό και στην Ελλάδα η εισφοροδιαφυγή αγγίζει τα 12 δισεκατομμύρια ευρώ.

Αγαπητή Λούκα σε προτιμώ από όλους τους άλλους τους υπουργούς της κυβέρνησης μαζί. Εσύ τουλάχιστον είχες το θάρρος να ορθώσεις το ανάστημά σου και ειλικρινά μπράβο σου! Όλοι οι συνάδελφοί σου απλά λέγανε yes σε όλα, αυτό που η πολιτική ηγεσία της χώρας μας κάνει χρόνια τώρα και γι’ αυτό φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Όμως, αν πραγματικά θες να διασφαλίσεις τα συμφέροντα των εργαζομένων, αγαπητή Λούκα, τότε μόνο μία λύση υπάρχει: παραιτήσου! Δεν μπορεί να είσαι μέλος αυτής της κυβέρνησης, που εφαρμόζει αυτό το Μνημόνιο, και να θες να το παίζεις υπέρμαχος των λαϊκών συμφερόντων. Μπορεί έτσι να ελαφρύνεις τη συνείδησή σου, δεν ελαφρύνεις όμως αυτούς που θες να προστατέψεις. Μπορεί έτσι να σε περιμένει μια θέση στον Παράδεισο, οι μισθωτοί κι οι συνταξιούχοι όμως, εξαιτίας της κυβέρνησης στην οποία κι εσύ συμμετέχεις, ζουν καθημερινά μια κόλαση.

Όταν αποφασίσεις με ποιους είσαι, και αν η απόφασή σου είναι ότι είσαι μ’ εμάς, τότε σε περιμένουμε. Μέχρι τότε, αγαπημένη Λούκα, θα ‘σαι κι εσύ μια αντίπαλος, όπως κι οι υπόλοιποι συνάδελφοί σου στην κυβέρνηση.
Με σεβασμό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου