Σελίδες

7 Δεκεμβρίου 2010

To κράτος της βίας και της τρομοκρατίας

Του Κώστα Σερδάρη


Αν μπορούσα να περιορίσω σε μία φράση τα χθεσινά γεγονότα που εκτυλίχτηκαν κατά τη διάρκεια της πορείας στη μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, καθώς και τα σημερινά έκτροπα στο προαύλιο της Ευελπίδων -όπου μπλοκ φοιτητών διαμαρτύρονταν για τις παράνομες χθεσινές συλλήψεις και δέχθηκαν ανελέητη αστυνομική βία- η φράση θα ήταν πως η χούντα παραχώρησε τη θέση της στη νομιμοποιημένη κρατική καταστολή και στην τρομοκρατία. Γιατί μόνο έτσι θα μπορούσε κάποιος να περιγράψει την απίστευτη βιαιότητα της αστυνομίας και την ωμή βία που δέχθηκαν ανυπεράσπιστοι φοιτητές. Την ίδια στιγμή, λοιπόν, που τα καθοδηγούμενα μέσα ενημέρωσης αποσιωπούν τεχνηέντως τα γεγονότα που έλαβαν χώρα, αποφάσισα να σας περιγράψω τις σκηνές τρόμου που εκτυλίχτηκαν μπροστά στα μάτια μου και οι οποίες μου κόστισαν προσωπικά αρκετούς μώλωπες και μια διάσειση εξαιτίας χτυπήματος στο κεφάλι από γκλοπ οργάνου "προστασίας" του πολίτη....

...

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από τη αρχή. Οι φοιτητικοί σύλλογοι -μεταξύ των οποίων και αυτός της Νομικής στον οποίο ανήκω- είχαν προσυγκέντρωση για τη χθεσινή πορεία στις 4 στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πριν καν ξεκινήσει η πορεία δεχθήκαμε σωρεία δακρυγόνων τα οποία κατέστησαν την ατμόσφαιρα αποπνικτική. Παρ' όλα αυτά συνεχίσαμε κανονικά με κατεύθυνση προς την Ομόνοια έτσι ώστε να βγούμε στη Σταδίου και από εκεί να κινηθούμε προς τη Βουλή. Καθ' όλη τη διάρκεια της πορείας η παρουσία της Αστυνομίας ήταν ιδιαίτερα αισθητή, καθώς μας ακολουθούσε σε όλο το μήκος της διαδρομής, προβαίνοντας μάλιστα συχνά και σε άσεμνες ενέργειες την ίδια στιγμή που αντάλλασσε υβριστικές κουβέντες με άτομο του αντιεξουσιαστικού χώρου. Σημειωτέον, και παρακαλώ κρατήστε το για τη συνέχεια, στα μπλοκ των φοιτητικών συλλόγων είχαν εισέλθει κάποια αναρχοαυτόνομα στοιχεία, τα οποία, όμως, περιορίζονταν απλά σε υβριστική συνθηματολογία. Αντίθετα, έξω από την πλάγια περιφρούρηση των μπλοκ κινούνταν άτομα που προκαλούσαν φθορές σε περιουσίες και πέταγαν πέτρες και άλλα αντικείμενα, με την αστυνομία να τους αγνοεί επιδεικτικά και να μην προβαίνει σε καμία σύλληψη, παρά το γεγονός ότι βρισκόταν πολύ κοντά σε αυτά τα άτομα.


Συνεχίζοντας την πορεία φτάσαμε γύρω στις 5.30 έξω από το κτήριο της Βουλής. Στο σημείο αυτό έπεσαν κάποιες αυτοσχέδιες βόμβες από άτομα που βγήκαν από τα διάφορα μπλοκ, αλλά χωρίς και κει να γίνει καμία σύλληψη, παρά τον τεράστιο όγκο δυνάμεων των ΜΑΤ που βρίσκονταν έξω από τη Βουλή. Αφού, λοιπόν, περάσαμε τη Βουλή έχοντας εν τω μεταξύ χορτάσει από δακρυγόνα, κινηθήκαμε μέσω της οδού Πανεπιστημίου προς τα πίσω, με σκοπό να διαλυθούμε ησύχως κοντά στο ύψος της Νομικής. Οι δυνάμεις καταστολής, όμως, είχαν απ' ότι φαίνεται διαφορετικά σχέδια. Έτσι, όταν τα φοιτητικά μπλοκ του Πολυτεχνείου και της Νομικής έφτασαν στη συμβολή των οδών Πανεπιστημίου και Βουκουρεστίου, αντίκρισαν το άλλο πρόσωπο του κράτους "δικαίου". Στο σημείο αυτό, μετά τη ρήξη δύο μολότοφ που λίγοι κατάλαβαν από που προήλθαν, οι δυνάμεις των ΜΑΤ έκαναν εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων οδηγώντας τους φοιτητές από τα μπροστινά μπλοκ να οπισθοχωρήσουν βίαια και να ψάχνουν τρόπο διαφυγής σε ένα χώρο που θύμιζε πεδίο μάχης. Και σαν να μην έφτανε αυτό, η αστυνομία αφού είχε εξουδετερώσει κάθε ένα φοιτητή που βρισκόταν στο σημείο αυτό, άρχισε να μας περικυκλώνει και να μας βαράει αδιακρίτως έχοντας παρατεταμένες τις ασπίδες και γκλοπ έτοιμα να ανοίξουν κεφάλια. Ουσιαστικά ήταν αποφασισμένοι για μια μάχη που κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει τα αποτελέσματά της. Μόνο που αυτή η μάχη ήταν μεταξύ άοπλων φοιτητών που διαδήλωναν ειρηνικά και πάνοπλων ρόμποκοπ που είχαν μαστουρώσει από την όψη των ανυπεράσπιστων παιδιών.


Αποτέλεσμα των παραπάνω ήταν να διακομιστούν δεκάδες στο νοσοκομείο με σπασμένα άκρα και ανοιγμένα κεφάλια, ενώ πολλοί περισσότεροι φέρουν μώλωπες και άλλα τραύματα, αποτέλεσμα μιας λυσσασμένης κρατικής βίας που πέρασε σαν οδοστρωτήρας από πάνω τους. Το χειρότερο απ' όλα είναι ότι μεταξύ των τραυματισθέντων είναι νεαρά κορίτσια 18-21 ετών τα οποία παρακαλούσαν για έλεος τη στιγμή που τα ΜΑΤ τις έσερναν στο δρόμο και τις έβριζαν με χυδαίο και απαίσιο τρόπο. Σύμφωνα με τους γιατρούς από θαύμα δε θρηνήσαμε έναν ακόμα Αλέξη Γρηγορόπουλο. Σκεφτείτε πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν μία από τις αρούκατες γκλοπιές έβρισκαν τον αυχένα ή ζωτικά όργανα κάποιου φοιτητή. Σκεφτείτε ότι αυτές οι δολοφονικές ενέργειες θα μπορούσαν να είχαν κοστίσει ανθρώπινες ζωές. Σκεφτείτε ότι ανάμεσα στους διαδηλωτές βρίσκονταν γνωστοί, φίλοι, συγγενείς σας. Σκεφτείτε ότι ανάμεσα στα άτομα αυτά θα μπορούσατε να είστε εσείς!






Τους χθεσινούς ξυλοδαρμούς, όμως, ακολούθησαν και πολλαπλές προσαγωγές και συλλήψεις ατόμων τα οποία σήμερα οδηγήθηκαν στην Ευελπίδων. Εκεί βρέθηκαν και διάφοροι φοιτητικοί σύλλογοι για να εκφράσουν την οργή τους απέναντι στις πράξεις βίας και στα ψευδή κατηγορητήρια. Αποτέλεσμα να βιώσουν για ακόμη μια φορά την αστυνομική βία με αποκορύφωμα τον άγριο ξυλοδαρμό του γραμματέα της Νεολαίας Συνασπισμού, Νάσου Ηλιόπουλου, ο οποίος νοσηλεύεται στο νοσοκομείο Γεννηματάς. Για το παραπάνω θέμα διατάχθηκε από τον εισαγγελέα προκαταρκτική εξέταση, προκειμένου να εξακριβωθούν οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έλαβε χώρα η δολοφονική αυτή επίθεση.


Δεν ξέρω η καθεμία και ο καθένας σας τι συμπεράσματα θα βγάλει από αυτά που διάβασε. Σκοπός μου δεν είναι να καθοδηγήσω αντιλήψεις ούτε να παίξω κανενός είδους πολιτικό παιχνίδι, αλλά αντίθετα θέτω τα πραγματικά γεγονότα και αφήνω να κρίνετε μόνοι σας. Ωστόσο, πρέπει να έχουμε κατα νου κάποια πράγματα και να τα συνδέσουμε με τα παραπάνω. Αρχικά, η συγκυρία κάτω από την οποία εκφράστηκε η αστυνομική ωμή βία δεν είναι τυχαία. Ο θυμός των πολιτών και των νέων ανθρώπων απέναντι στον εξευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και την καταπάτηση κεκτημένων δικαιωμάτων έχει φουντώσει. Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ έχει θέσει επί τάπητος ένα νόμο-πλαίσιο που αποτελεί την ταφόπλακα της δημόσιας δωρεάν παιδείας και έχει συγκεντρώσει την αντίδραση των φοιτητικών συλλόγων, οι οποίοι μπαίνουν μαζικά σε αγωνιστική τροχιά μέσω καταλήψεων και διαδηλώσεων. Αυτούς τους φοιτητικούς συλλόγους στόχευαν χθες οι δυνάμεις καταστολής με άμεσο σκοπό να τους τρομοκρατήσουν και να κάμψουν κάθε αγωνιστική αντίδραση. Μόνο που οι ενέργειές τους είχαν τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα. Δεν προκάλεσαν φόβο παρά μόνον οργή στους φοιτητές οι οποίοι συνεχίζουν δυναμικά τις κινητοποιήσεις τους και θα συνεχίσουν μέχρι τέλους τον αγώνα για δημόσια και δωρεάν παιδεία.


Πέραν αυτού, όμως, πρέπει να κρατάμε και κάτι άλλο. Ανέκαθεν η αστυνομία ήταν ο μετουσιωτής του μονοπωλίου του κράτους στην άσκηση βίας. Ανέκαθεν ήταν το όργανο των εκάστοτε κυβερνήσεων, οι οποίες τη χρησιμοποιούσαν για να εξυπηρετούν μικροκομματικά συμφέροντα και να κάμπτουν τη λαϊκή αντίδραση. Πρέπει δε να σημειωθεί και το χαμηλότατο επίπεδο μόρφωσης και παιδείας των νεαρών ιδίως αστυνομικών, οι οποίοι ακολουθούν άκριτα εντολές, χωρίς να μπορούν να κρίνουν τη νομιμότητα τους και φυσικά έχουν φτιάξει ένα φανταστικό εχθρό, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση τους μειώνει τους μισθούς και τα ασφαλιστικά δικαιώματα. Συνεπώς, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι πως οι ενέργειες καταστολής είναι πολιτικά υποκινούμενες και περιέχουν στην ουσία τους μια προσπάθεια φίμωσης οποιασδήποτε άποψης που αντιτίθεται στις υπάρχουσες ταξικές δομές και αμφισβητεί στην ουσία και στην πράξη τις κρατούσες πολιτικές -κυβερνητικές και μη- αποφάσεις.


Ολοκληρώνοντας, και μετά λύπης μου, συνειδητοποιώ πως η νομική επιστήμη την οποία μελετώ και θα κληθώ σύντομα να υπηρετήσω, είναι, δυστυχώς, ένα εργαλείο προστασίας των ισχυρών. Οι πομπώδεις διαλέξεις των καθηγητών περί ισότητας και κράτους δικαίου αποδεικνύονται ανούσιες φανφάρες, ενώ στην πράξη το δικαίωμα δικαστικής προστασίας και οι εθνικές και διεθνείς διατάξεις που το κατοχυρώνουν καταντούν κουρελόχαρτα. Την ίδια στιγμή αυτοί οι καθηγητές που δήθεν νοιάζονται για τη νομιμότητα δεν έβγαλαν ούτε μια ανακοίνωση στήριξης στους φοιτητές τους που ξυλοκοπήθηκαν τόσο βάναυσα. Ο πολίτης, που υποτίθεται θα έπρεπε να έχει την αστυνομία και τη δικαιοσύνη στο πλευρό του, τους βρίσκει συνεχώς απέναντι, καθώς νοιώθει ανασφαλής αλλά και προδομένος από την ατιμωρησία των πραγματικών ιθυνόντων. Το μόνο εργαλείο που του μένει είναι, λοιπόν, η αντίσταση και ο συνεχής αγώνας. Στο ένα χέρι μια ασπίδα απέναντι σε αυτούς που του στερούν την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα και στο άλλο μια φαρέτρα γεμάτη ιδέες και προτάσεις οι οποίες θα οδηγήσουν στον κόσμο της ισότητας, της δικαιοσύνης και της ευνομίας. Και αν όλα αυτά ακούγονται ουτοπικά, να ξέρετε πως η ιστορία έχει αποδείξει ότι ουτοπία δεν είναι να πιστεύεις και να παλεύεις για τον καλύτερο κόσμο που θα έρθει!

6 σχόλια:

  1. Οι καθηγητές ούτε καν έλαβαν γνώση των περιστατικών. Εγω προσωπικά ενημέρωσα τους δύο, με τους οποίους έτυχε να έχω μάθημα χτες στη σχολή (Λύτρας, Λαζαράτος) και φάνηκε καθαρά ότι δεν είχαν ιδέα (από πού άλλωστε να ενημερωθούν).

    Για να δούμε λοιπόν. Θα δείξουν κανένα ενδιαφέρον να ενημερωθούν περαιτέρω για όσα εκτυλιχθηκαν στην προχθεσινή πορεία ή θα τα ξεχάσουν όλα αυθωρεί;

    Και αφότου ενημερωθούν σχετικώς, θα αρθούν στο ύψος που απαιτούν οι τρέχουσες περιστάσεις Ή ΘΑ σιγήσουν;

    Δεν αρκούν μόνο τα καταδικαστικά ψηφίσματα για επεισόδια εντός και πλησίον της Σχολής από κουκουλοφόρους. Θέλουμε και πρέπει να ακούσουμε επιτέλους και καμιά καταδίκη της βίας που εισέπραξαν τόσο άδικα (και τόσο απλόχερα) οι φοιτητές της σχολής μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αναστάση ότι σχόλιο και να έγραψες μπες στον κόπο να το ξαναγράψεις!Μα και συ κάθεσαι και σχολιάζεις τα ξημερώματα? Λογικό να μην το βρίσκεις!!
    Όσον αφορά τη στάση των καθηγητών δε νομίζω να είναι ιδιαίτερα υποστηρικτική. Εξάλλου φάνηκε χθες από τα λόγια του Λαζαράτου, ο οποίος ναι μεν έδειξε να δείχνει ένα εικονικό ενδιαφέρον, αλλά στη συνέχεια κάλεσε τον καθένα να βρει την ευτυχία μέσα από τον ατομικό δρόμο. Εγώ αν δε δω επίσημη ανακοίνωση στο site της σχολής και δελτίο τύπου του ΕΚΠΑ για τα επεισόδια, θα μαζέψω όποιον φοιτητή ενδιαφέρεται για να κάνουμε παράσταση διαμαρτυρίας στο γραφείο του προέδρου της Νομικής κ. Φορτσάκη και στο γραφείο του κ. Πελεγρίνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μπράβο Κώστα για το άρθρο αλλά και για την πρόταση για παράσταση διαμαρτυρίας στο Φορτσάκη.

    ΥΓ. Αυτές οι φωνές της Αριστεράς θα δώσουν διέξοδο και όχι οι επαγγελματίες Ταλιμπάν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια κραχ, αν και πιστεύω πως σε οποιοδήποτε χώρο και αν ανήκεις πρέπει να κουβαλάς ένα τσουβάλι από δημιουργικές και υλοποιήσιμες ιδέες. Πόσο μάλλον όταν θες να λέγεσαι και αριστερός, που έχεις και ενα βάρος παραπάνω να υπερασπιστείς τα κεκτημένα δικαιώματα. Το θέμα, όμως, είναι να προχωράς ένα βήμα παραπέρα και να μη μένεις στη στείρα άρνηση και την καταγγελία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. http://www.law.uoa.gr/proboli-anakoinwshs/apofash-g-s-gia-thn-epi8esh-apo-tis-astynomikes-arxes-pros-toys-foithtes.html
    H ανωτέρω ανακοίνωση με καλύπτει πλήρως και αποδεικνύει πως όταν οι έκνομες πράξεις λαμβάνουν δημοσιότητα, θα βρεις τη στήριξη όλων των δημοκρατικών ανθρώπων. Οι καθηγητές του τμήματος Νομικής στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και ιδίως έδειξαν πως όντως ενδιαφέρονται για τους φοιτητές τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή