Κλειστόν, μέχρι νεωτέρας

Του Οδυσσέα Θεοφάνη

Στις γιορτές με είχε πιάσει μια μελαγχολία, ένιωθα πως μέρα με την μέρα η χώρα μας παραδίνεται στον παγκόσμιο καζινοκαπιταλισμό και στο αδερφάκι του τον ιμπεριαλισμό, του ΔΝΤ και της νεοφιλελεύθερης Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ευτυχώς όμως, με την επιστροφή στην καθημερινότητα, διαπίστωσα πως η πραγματικότητα είναι διαφορετική, χάρη τους εργαζόμενους και τις διοικήσεις των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς που με την αγωνιστική τους δράση στέκονται ηρωικά κόντρα στα σχέδια της κυβέρνησης.

Αν και κανονικά είμαι επιφυλακτικός προς τις διεκδικήσεις εκείνων που αναγκάζουν τους υπόλοιπους να βάζουν το χέρι στη τσέπη προς όφελος δικό τους, στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτό δεν συμβαίνει.

Γνωρίζω πολύ καλά πως ως ευσυνείδητοι πολίτες και αγωνιστές, δεν ενδιαφέρονται για το δικό τους καλό, αλλά για το δικό μας και για τις υπηρεσίες μαζικής μεταφοράς που πρέπει να παραμείνουν στα χέρια του πλέον αποτελεσματικού παρόχου, του κράτους. Αυτό γιατί αποτελούν δημόσιο αγαθό και όχι εμπόρευμα. Επομένως δεν επιτρέπεται κανείς να προσφέρει υπηρεσίες που αφορούν μαζικές μετακινήσεις, καθώς το κράτος υποχρεούται να μας παρέχει δωρεάν τις μεταφορές, είναι άλλωστε ένα δικαίωμα με το οποίο γεννιόμαστε.

Δεν αμφισβητώ τις προθέσεις τους, αλίμονο αν το έκανα. Για να με πείσουν όμως ολοκληρωτικά θα πρέπει έμπρακτα να... 

...αποδείξουν την ακεραιότητά τους, ταιριάζοντας θεωρία και πράξη. Προτείνω λοιπόν στους φίλους μας τους εργαζόμενους να αποδείξουν την συνέπεια των θέσεών τους περί μη εμπορευσιμότητας, προσφέροντας δωρεάν τις υπηρεσίες τους προς το κοινωνικό σύνολο. Εφόσον αμείβονται, ειδικά με αυτούς τους παχυλούς μισθούς, σημαίνει ότι εμπορευματοποιούν το συγκεκριμένο δημόσιο αγαθό μέσα από την κοστολόγηση των υπηρεσιών τους και κατ' επέκταση είναι... νεοφιλελεύθεροι, πρόθυμοι να ξεπουλήσουν τα πάντα στους ιδιώτες.

Σαφώς βέβαια αυτά είναι όνειρα θερινής νυκτός. Οι εργαζόμενοι μαζί με τις διοικήσεις τους(διαβάσαμε προημερόν ότι κατά τη διάρκεια της απεργίας οι υπάλληλοι στις υπηρεσίες περισυλλογής απορριμάτων λάμβαναν τον μισθό τους, σε συνεννόηση με τους προϊστάμενούς τους), και οι υπόλοιποι καλοθελητές υπερασπιστές του “δημοσίου συμφέροντος” αυτό που θέλουν είναι απλώς οι υπόλοιποι να μην μπλέκονται στα πόδια τους, προσφέροντας φθηνότερες και καλύτερες υπηρεσίες, φοβούμενοι πως θα χάσουν τα προνόμιά τους. Έχοντας, εννοείται, τις πλάτες της κυβέρνησης, που μας οδηγεί στην πτώχευση, εις βάρος του καταναλωτή και των φορολογουμένων. Στην υγειά μας λοιπόν, να τους χαιρόμαστε.