Σελίδες

18 Ιανουαρίου 2010

Καλά νέα


Του Δώρου Γεωργίου

Το να πληρώνουν οι πλούσιοι περισσότερα και οι φτωχοί λιγότερα ή και τίποτα είναι η πεμπτουσία της αριστερής φορολογικής πολιτικής. Μία τέτοια πολιτική έχει χρόνια, αν όχι δεκαετίες, να εφαρμοστεί στην Ελλάδα. Αποτελεί ευχάριστη είδηση λοιπόν το νέο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τη φορολογία γονικών παροχών, κληρονομιών και δωρεών.

Η φορολόγηση κληρονομιών και γονικών παροχών αποτελεί από μόνη της ένα σημείο έντονης τριβής μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς. Για τους φιλελεύθερους το να μπορείς να αφήνεις την περιουσία σου όπου εσύ κρίνεις σκόπιμο είναι απαραίτητο συμπλήρωμα του κομβικού για τον καπιταλισμό δικαιώματος στην ιδιοκτησία. Απεναντίας, για την Αριστερά και το μαρξισμό η κληρονομιά διαιωνίζει τις κοινωνικές ανισότητες και καταστρατηγεί στην πράξη την περίφημη ισότητα ευκαιριών. Τι ισότητα ευκαιριών υπάρχει όταν ο γόνος μιας πλούσιας οικογένειας κληρονομεί μυθικά ποσά ενώ ο γόνος μιας φτωχής οικογένειας δεν κληρονομεί τίποτα; Γι’ αυτό και η Δεξιά είναι εναντίον της φορολόγησης των κληρονομιών ενώ η Αριστερά υπέρ. Στο παρελθόν μάλιστα αριστερές κυβερνήσεις είχαν επιβάλει τεράστιους φόρους στις κληρονομιές που έφταναν και το 90%.

Αυτή η πρωταρχική αντίθεση στις μέρες μας έχει ατονήσει. Είναι πλέον δεδομένο στις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες ότι θα υπάρχει ένας φόρος στις κληρονομιές και τις γονικές παροχές αλλά θα είναι λελογισμένος. Το πρόβλημα με την Ελλάδα ήταν μέχρι πρότινος ότι παραήταν λελογισμένος. Για την ακρίβεια ο φορολογικός συντελεστής ήταν μόλις 1% επί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου είτε αυτό το ακίνητο βρισκόταν στη Γλυφάδα είτε αυτό βρισκόταν στην Ηλιούπολη είτε στο Περιστέρι είτε στο Δεσποτικό Ιωαννίνων. Υπήρχε και ένα εξευτελιστικά χαμηλό αφορολόγητο: μόλις 95.000 ευρώ.

Η κυβέρνηση κατ’ αρχάς αυξάνει το αφορολόγητο στις 150.000 ευρώ, το οποίο σημαίνει ότι πολλοί ιδιοκτήτες δε θα πληρώνουν καθόλου φόρο πλέον. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι αυξάνεται ο φόρος που θα πληρώνουν οι ιδιοκτήτες μεγάλης αξίας ακινήτων. Για τα ακίνητα αξίας άνω των 800.000 ευρώ, ο συντελεστής πάει πλέον στο 10%. Βάσει των πινάκων που δημοσιεύουν σήμερα οι κυριακάτικες εφημερίδες, κάποιος με σπίτι στη Φιλοθέη, που μέχρι σήμερα πλήρωνε 4.300 ευρώ, ο φόρος, αν συνυπολογιστεί και η αύξηση των αντικειμενικών αξιών που αναμένεται για το Μάρτιο, θα φτάσει τα 24.750 ευρώ, δηλαδή ένα σχεδόν εξαπλάσιο ποσό. Η αύξηση των αντικειμενικών αξιών μπορεί βέβαια να περιορίσει τα οφέλη των ιδιοκτητών χαμηλής και μεσαίας αξίας ακινήτων, αν και για κάποιους ο φόρος θα είναι πλέον μηδενικός έτσι κι αλλιώς.

Η πολιτική αυτή ας ελπίσουμε πως αποτελεί ένδειξη και για τη κατεύθυνση της φορολογικής μεταρρύθμισης. Μαζί με την πάταξη της φοροδιαφυγής, αποτελούν πολιτικές απαραίτητες για την επίλυση του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας, την οποία δεν πρέπει να πληρώσουν πάλι τα συνήθη υποζύγια αλλά οι κατέχοντες. Επιτέλους, σε αυτή τη χώρα πρέπει να γίνει μια πιο δίκαιη κατανομή των βαρών και να κληθεί η ολιγαρχία του πλούτου να συνεισφέρει και αυτή αυτό που όντως της αναλογεί. Ένα πρώτο βήμα γίνεται με αυτό το νομοσχέδιο.

1 σχόλιο:

  1. Βέβαια, και ο κοινωνικός φιλελευθερισμός των Hayek-Popper, που είναι και ο κατ' εξοχήν φορέας της ιδέας της ισότητας των ευκαιριών, τάσσεται υπέρ της φορολόγησης των περιουσιών. Η απ' ευθείας κληροδότηση των μεγάλων περιουσιών αποτελεί ίδιον μάλλον του πολιτικού συντηρητισμού...

    ΑπάντησηΔιαγραφή