Σελίδες

30 Νοεμβρίου 2009

Κοίτα τη δουλίτσα σου κι άστα αυτά...

Του Γιάννη Πήλιουρα

Δεν πρόκειται να ασχοληθώ με τους γαμάτους φίλους μας. Μαύρο γυαλί, κυριλέ κούρεμα και απλανές βλέμμα στο άπειρο παρέα με το τάβλι. Κινητό για αντιγραφές και σμικρύνσεις επιστημονικού χαρακτήρα. Χοροί πάνω στο τραπέζι με τον κολλητό και την άνοιξη αγκαζέ στην κάλπη για ανταμοιβή. Όχι δεν είναι σπουδαστές αυτοί.
Στην εποχή που όλα έχουν την τιμή τους, ακόμα και ο έρωτας, ζουν ανάμεσά μας κάποιοι φοιτητές από άλλο πλανήτη. Δεν είναι έξω απ’ το γραφείο του προφέσορα ούτε παραδίδουν μαθήματα αμπελοφιλοσοφίας εν ώρα μαθήματος. Περιμένουν να κλείσουν τα φώτα της σκηνής, να αράξουν κάπου ήρεμα και να απολαύσουν ένα τσιγάρο. Και το ένα γίνεται δύο και τα δύο τρία ώσπου τελειώνει το πακέτο. Η συζήτηση ανάβει και οι φωνές αρχίζουν να γίνονται πιο ζωηρές. Ναι, αυτοί είναι οι τύποι που θα ασχοληθώ.

Πόσο μας έλειψε μια συζήτηση, ένα θέμα να ανταλλάξουμε απόψεις, να διαφωνήσουμε έντονα και να ανεβάσουμε τους τόνους; Σε ένα πανεπιστήμιο που έχασε την περπατησιά του, ένα κτίριο γεμάτο άδειες καρέκλες και γραμμένους τοίχους, που όμως μια κουβέντα δεν ανταλλάσσεται. Η ρωμαϊκή αρένα των γενικών συνελεύσεων με τις φράξιες ως άλλοι βένετοι και πράσινοι, μόνο εκκλησία του δήμου δεν μπορεί να παρομοιαστεί. Υπάρχουν βέβαια και οι πιο ψαγμένες καταστάσεις με εναλλακτικές πολιτικές ομάδες αλλά εις μάτην. Συντηρητικότεροι των συντηρητικών, κολλημένοι στην κασέτα και το γραμμόφωνο, κραδαίνοντας το ρόπαλο για κάθε αντιφρονούντα, μόνο συνομιλητές δεν μπορείς να τους πεις.

Από την άλλη μεριά, όλοι μας θα έχουμε λίγο ως πολύ ακούσει κάποιους άτυχους στη ζωή τους ανθρώπους, γαλουχημένους στη φιλελεύθερη οικονομία του υπερπαραγωγικού τώρα, να λένε πως πρέπει να τα αφήσουμε αυτά αφού δεν κερδίζουμε τίποτα, εννοώντας τα φράγκα. «Κοίταξε να τελειώσεις γρήγορα τη σχολή, να κάνεις το μεταπτυχιακό σου, να βρεις δουλειά και μόλις πάρεις σύνταξη (αν πάρεις), εξέφρασε άποψη». Υπάρχουν κι άλλοι συμβουλάτορες που για να σε προστατέψουν από τη σκληρή ομολογουμένως πραγματικότητα λένε: «Κράτα τα για τον εαυτό σου». Φυσικά όλοι αυτοί θα περιμένουν με αγωνία τι θα πει ο σύγχρονος Καζαμίας που ακολουθούμε όλοι πιστά και ακούραστα κι ακούει στο όνομα ΜΜΕ.

Κι εκεί που λες που στην ευχή θα βρω ένα πραγματικό φόρουμ ιδεών χωρίς spammers και τρολ, βλέπεις μια χούφτα νέων ανθρώπων να περιμένει να κλείσουν τα φώτα του αμφιθεάτρου για να τα ανοίξουν ξανά και να βάλουν το θέμα στο προσκήνιο. Είτε με προσωπικότητες να μοιράζονται την σοφία τους είτε μέσω ρητορικών παιχνιδιών να παράγονται επιχειρήματα, αυτοί οι σπουδαστές κρατούν το επίπεδο της ιδιότητος τους: Σπουδαστής.

Κάποιοι θα ξινίσουν, άλλοι θα λοιδορήσουν τα φυτάκια ενώ κάποιοι πιο εγωιστές θα κοιτάξουν να βρουν τον τρόπο να υποβαθμίσουν την προσπάθεια. Ένα είναι σίγουρο: Όταν τελειώσουν τη σχολή κάποιοι θα χουν να θυμούνται Αράχοβα ή Μύκονο. Κάποιοι άλλοι τις αντιγραφές ή τις γκόμενες. Πάντοτε όμως θα υπάρχουν κι αυτοί που θα έχουν προσφέρει έστω και το ελάχιστο λιθαράκι που θα αφήσει το αποτύπωμά τους ανεξίτηλο. Γιατί πέρα από τα φράγκα και την τιμή του αυτοκινήτου σου, υπάρχουν προσπάθειες και κινήσεις ανεκτίμητες για όλους μας…

Το παραπάνω κείμενο είναι Αφιερωμένο σε όλους εκείνους που δεν έπαψαν να ονειρεύονται. Σε όλους αυτούς που προβληματίστηκαν, οργανώθηκαν και προωθούν την ελεύθερη σκέψη και άποψη. Πέρα από τα στεγανά που κάποιοι άλλοι δημιούργησαν και όλοι εμείς σαν πρόβατα ακολουθούμε. Που πέρασαν στο φως και κατέβηκαν να μας το μεταδώσουν στο σπήλαιο της αμάθειας και του επιφανειακού..


Κείμενο συμπαράστασης στον Φοιτητικό Όμιλο Πολιτικού Προβληματισμού “Ελεύθερη Σκέψη” που ένιωσε την φίμωση της ελευθερίας της σκέψης του μέσα στη Νομική στις 25/10 από 25 ανελεύθερους δικτάτορες.

10 σχόλια:

  1. Συγχαρητήρια παιδιά! Καλύπτετε το μεγαλύτερο κενό που υπάρχει στο Ελληνικό πανεπιστήμιο σήμερα: πραγματικά ενεργοί φοιτητές. Όχι ψευτο-αντάρτες και καταληψίες της φραπεδιάς. Περιμένουμε με ανυπομονησία την επόμενη εκδήλωσή σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΚΑΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ...ΑΣ ΜΗΝ ΒΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΜΗΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΕΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ...ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΑ.ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΕ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ Η' ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ.ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΟΥ..ΑΣ ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΧΝΑΜΕ ΚΑΙ ΑΣ ΜΗ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΠΟΤΕ ΕΙΜΑΣΤΕ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΟΧΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ καλό κείμενο!! Μπράβο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αξιόλογη προσπάθεια του παιδιού. Δικτάτορες σκεψεις είναι τα πλουσιόπαιδα που σταμάτησαν την παρουσίαση για να κάνουν το κομμάτι τους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΑ ΠΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΚΕΨΗ..
    ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κάτι που έλειπε χρόνια απ' τη σχολή. Μπραβο στους εμπνευστες του ομίλου σκέψης κ στο παλικαρι που εγραψε το κείμενο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Όντως, κάπως έτσι λειτουργούμε ως κοινωνία. Κοιτάμε τη δουλίτσα μας και κάπου εκεί τελειώνει το παραμυθάκι της ελεύθερης διακίνησης ιδεών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ειμαι πρωτοετής στη Νομικη και δεν εχω ακουσει κατι σχετικο για τον ομιλο αυτό.

    Που μπορω να παρω πληροφορίες περα απο το site; Τα παιδια που τον απαρτίζουν ποιοι είναι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @Λευτέρης: Ο Όμιλος ιδρύθηκε τον Οκτώβριο, οπότε είναι λογικό να μην έχεις ακούσει πολλά για τη δράση μας. Είναι διαπαραταξιακός και πλουραλιστικός στη σύνθεσή του, με τους φοιτητές που τον συναποτελούν να προέρχονται από το σύνολο του πολιτικού φάσματος. Υλικό από τις πρώτες δύο εκδηλώσεις μας υπάρχει στο blog σε παλαιότερες αναρτήσεις, και περισσότερα στοιχεία για τη φυσιογνωμία μας στο group μας στο facebook, http://www.facebook.com/home.php#/group.php?gid=197755460409&ref=ts.
    Τέλος, η επόμενη εκδήλωσή μας θα πραγματοποηθεί την Τετάρτη 13 Δεκεμβρίου, με θέμα τη Συνθήκη της Λισσαβώνας και την προοπτική της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. "ΚΟΙΤΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΟΥ ΕΣΥ"

    Αυτό μου το έλεγε η κατα τα άλλα αριστερή μαμά μου όταν έμπλεκα σε πορείες και διαδηλώσεις...Ηθελε να μπω στο δημοσιο και να μην εχω μπλεξιματα με αστυνομιες.

    Ποσο δικιο εχεις ρε φιλε

    ΑπάντησηΔιαγραφή