Ή με τις κουκούλες ή με τις γραβάτες!

συνταχθέν υπ' Αναστασίου Πετρολέκα

Από τη Δευτέρα μέχρι σήμερα, σπατάλησα τον ελεύθερό μου χρόνο στο δρομολόγιο Κ.Α.Τ.-Γ.Α.Δ.Α.-Ευελπίδων-Νομική, και δεν είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω την αρθρογραφία των (νεο)φιλελεύθερων φίλων μου. Ωστόσο, σ' ένα μικρό διάλειμμα του δρομολογίου θα προσπαθήσω να δώσω μια πρόχειρη απάντηση, αφενός για ν' απαντήσω πολιτικά εκεί που διαφωνώ, αφετέρου για ν' ανασκευάσω κάποια γεγονότα, που παρουσιάζονται -λόγω άγνοιας θέλω να πιστεύω- στρεβλά.

Κατ' αρχάς πρέπει να κάνουμε μία βασική παραδοχή: Δε μπορεί να μιλάς για τα επιχειρήματα του φοιτητικού κινήματος χωρίς να τα γνωρίζεις. Δε μπορεί να ασκείς κριτική σε Γενικές Συνελεύσεις, απ' τις οποίες συστηματικά απέχεις, και η πληροφόρησή σου στην καλύτερη περίπτωση προέρχεται από τους μηχανισμούς των καθεστωτικών παρατάξεων, οι οποίες επίσης κατά κανόνα απέχουν! Η δημοκρατία είναι συμμετοχή, και οι "αντεπαναστάτες του πληκτρολογίου" είναι αυτοί που ο Περικλής θα αποκαλούσε ιδιώτες. Αγγλιστί idiots, όταν όχι μόνο απέχουν, αλλά αισθάνονται υποχρεωμένοι και να μας πληροφορήσουν (!) για το τι συνέβη στην "παράνομη συνέλευση" ή στην "παράνομη κατάληψη" στην οποία ωστόσο ποτέ δεν πάτησαν το πόδι τους.


Για τα γεγονότα της Δευτέρας 6/12 καλύπτομαι από το κείμενο του Κώστα.

Τι συνέβη όμως την Τρίτη;
Επειδή έτυχε να είμαι εκεί, αισθάνομαι την ανάγκη να δώσω μία διαφορετική εκδοχή των πραγμάτων, και ας βγάλει ο καθείς τα συμπεράσματά του...

Την Τρίτη 7/12, παρά την μαζική απόπειρα παραπληροφόρησης, τηλεφωνικής και διαδικτυακής, από μέρους των καθεστωτικών παρατάξεων (ΠΑΣΠ/ΔΑΠ) με προφανή στόχο αυτό που συστηματικά επιδιώκουν απ' την αρχή της χρονιάς, δηλαδή την απονέκρωση των συλλογικών διαδικασιών μέσω της απομάκρυνσης των φοιτητών από τη Γενική Συνέλευση που κατ' εργολαβία απαξιώνουν, η Σχολή ήταν ανοιχτή και τα μαθήματα διεξήχθησαν κανονικά.

Κανονικότατα επίσης διεξήχθη και η προγραμματισμένη Γενική Συνέλευση:

-με τοποθέτηση από 5 πολιτικές δυνάμεις (που συνιστά και πλειοψηφία των εδρών του Δ.Σ.): ΠΑΣΠ (2 έδρες), ΜΑΣ (1), ΑΡιστερή ΕΝότητα (1), Ραπαν-Σαφν (1), Αντινομία:

αυτός είναι ο πρώτος νομιμοποιητικός παράγοντας

-με υπερψήφιση του Ενιαίου Αγωνιστικού Πλαισίου (ΑΡ.ΕΝ, Ραπαν-Σαφν, Αντινομία) από 205 φοιτητές και φοιτήτριες (+25 από την εθιμική απαρτία των 180):

κι αυτός είναι ο δεύτερος νομιμοποιητικός παράγοντας

-το Ενιαίο Αγωνιστικό Πλαίσιο καλεί σε:

(i)συμμετοχή στην πορεία ενάντια στο Δ.Ν.Τ., επ'αφορμή της έλευσης του Ντομινίκ Στρος-Καν

(ii)συμμετοχή στις κινητοποιήσεις του Σαββάτου, στη Σύνοδο Πρυτάνεων στο Λαύριο, για την απόσυρση της ακαδημαϊκής κοινότητας απ' τον προσχηματικό διάλογο του Υπουργείου με τον εαυτό του, για μια αγωνιστική τοποθέτηση υπεράσπισης του δημόσιου και δωρεάν Πανεπιστημίου.

(iii)κατηλειμμένη Σχολή ως το Σάββατο, με τη δέσμευση πραγματοποίησης εξώστρεφων πολιτικών και πολιτιστικών δράσεων, που θα καταστήσουν την κατάληψη μαζική και λειτουργική

Η ανοιχτή Συντονιστική Επιτροπή Κατάληψης συνεδρίασε την Πέμπτη 9/12 και αποφάσισε:

->Πέμπτη βράδυ: προβολές ταινιών: “Ζ”, “Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο”

->Παρασκευή 9 π.μ.: παράσταση διαμαρτυρίας στη συνεδρίαση της Γ.Σ.Τμήματος Νομικής, στην αίθουσα της Συγκλήτου, στο κεντρικό κτήριο του ΕΚΠΑ, στα Προπύλαια, για να πάρει το Τμήμα απόφαση καταδίκης του Κειμένου Διαβούλευσης της Διαμαντοπούλου, αλλά και για να καταγγείλει την ωμή βία των δυνάμεων καταστολής ενάντια στο Σύλλογο, και τους πολιτικά υπεύθυνους γι' αυτήν Χρ. Παπουτσή, Υπουργό Προ.Πο., και την κυβέρνηση του ΠαΣοΚ εν γένει.

->Παρασκευή 3 μ.μ.: εκδήλωση-συζήτηση για την κρατική καταστολή και τη φαλκίδευση των ατομικών δικαιωμάτων με καλεσμένους εισηγητές ακτιβιστές δικηγόρους και συναδέλφους φοιτητές, συλληφθέντες της προχθεσινής πορείας, αδίκως κατηγορούμενους με τον κουκουλονόμο.

->Παρασκευή όλη τη μέρα: μοιράσματα του Δελτίου Τύπου κατά της αστυνομικής βίας και της κυβερνητικής πολιτικής που επιχειρεί να κατατρομοκρατήσει το φοιτητικό και το λαϊκό κίνημα

Και τώρα, αφού εκθέσαμε τα γεγονότα, ας απαντήσουμε μία-μία στις ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες απορίες του Μάκη. Αντιγράφω με πλάγια γράμματα:

-Τι κάνω λοιπόν εγώ που συμφωνώ με τον Παναγιώτη αλλά όχι με τις πρακτικές αντίδρασης που έμμεσα επιδοκιμάζει;

-Να προσέλθεις στις συλλογικές αποφασιστικές διαδικασίες, σε πρώτη φάση. Να τοποθετηθείς. Να "ζυμωθείς", να αλληλεπιδράσεις. Να προτείνεις εναλλακτικά μέσα πάλης. Το φοιτητικό κίνημα πρέπει να εξελίσσεται στο επίπεδο των μέσων πάλης και της αποτελεσματικότητάς τους, όσο εξελίσσονται και τα ερωτήματα στα οποία καλείται ν' απαντήσει. Στη δημοκρατία άλλωστε κανείς δεν περισσεύει. Κι αν καμία απ' τις υπάρχουσες πολιτικές πλατφόρμες δε σε εκφράζει, τότε να συγκροτήσεις μία.

-Πώς να εμπιστευτώ τις παρατάξεις που με καλούν να συμπαραταχθώ μαζί τους κόντρα στο νομοσχέδιο όταν αυτές δείχνουν τέτοια αδιαφορία στους θεσμούς εκπροσώπησης των φοιτητικών συλλόγων;

-Αυτό απαντήθηκε ήδη παραπάνω. Αδιαφορία στους θεσμούς εκπροσώπησης δείχνουν οι δυνάμεις που συστηματικά απέχουν ή και ξεδιάντροπα σαμποτάρουν τις Γενικές Συνελεύσεις, π.χ. μπαινοβγαίνοντας ή μη υπογράφοντας στα Δ.Σ. για τη σύγκληση τους. Οι δυνάμεις που διάβασαν το Κείμενο Διαβούλευσης και δεν πιστεύουν ότι βλέπουν μπροστά τους τις βασικές αρχές του νόμου-πλαίσιο Διαμαντοπούλου, αλλά μία έκθεση ιδεών της Αννούλας. Και θέλουν να το πιστέψουμε κι εμείς αυτό! Αντίθετα, είναι παράξενο να κατηγορείς για έλλειψη σεβασμού στη δημοκρατία τις αριστερές εκείνες δυνάμεις που ξελαρυγγιάζονται κάθε φορά στις ανακοινώσεις, και ξεπατώνονται να μοιράζουν καλέσματα στις Γ.Σ.

-Πώς να εμπιστευτώ αυτούς που γεμίζουν τα αμφιθέατρα των παράνομων γενικών συνελεύσεων με δέντρα των οποίων η γνώμη είναι σημαντικότερη από τη δική μου;

-Για το παράνομον ή μη της τελευταίας τουλάχιστον συνέλευσης, τοποθετήθηκα παραπάνω. Είναι βέβαια πολύ της μόδας τελευταία, όποιος χάνει, να μεταβαπτίζει τη διαδικασία στην οποία ηττήθηκε παράνομη. Πάντως άποψή μου είναι πως η γνώμη κάθε φοιτητή, δέντρου ή μπουμπουκιού, είναι ισάξια. Μηδενική βαρύτητα έχει η γνώμη μόνον εκείνου που απέχει, αυτός θέτει ιδία βουλήσει εαυτόν εκτός συναπόφασης.

-Πώς να βγω στους δρόμους κόντρα στο νομοσχέδιο όταν στην πρώτη γωνία της πορείας θα ακουστούν συνθήματα για το ΔΝΤ, το ΝΑΤΟ και τον πόλεμο στο Αφγανιστάν;

-Καταρχάς δε σε υποχρεώνει κανείς να φωνάζεις συνθήματα με τα οποία διαφωνείς. Κι εγώ δηλαδή που είμαι fan των περατζάδων σε Πανεπιστημίου-Σταδίου, έχω κατά νου, αρκετά συνθήματα με τα οποία διαφωνώ, και πολύ απλά δεν τα φωνάζω. Δε γίνεται να συμφωνούμε σε όλα.

Πάντως ευτυχώς το φοιτητικό κίνημα δεν έχει αυτιστική αντίληψη: δηλαδή δε μιλά μόνο για τον εαυτό του. Αντίθετα, και μέσα απ' τις επεξεργασίες του προκύπτει η ανάγκη συμπόρευσης με το εργατικό κίνημα -"φοιτητές εργατιά, μια φωνή και μια γροθιά", όπως προκύπτει και η αντίληψη ότι η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση δεν είναι μία αυτόνομη διαδικασία, αλλά εντάσσεται μέσα στο γενικότερο πλάνο καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, άρα ο ταξικός εχθρός (γιατί περί τέτοιου πρόκειται, ας σταματήσουμε να κομψευόμαστε στις διατυπώσεις) δεν είναι στενά η Άννα Διαμαντοπούλου, αλλά είναι συνολικά η θατσερική κυβέρνηση του ΠαΣοΚ, η νεοφιλελεύθερη Ε.Ε., το ιμπεριαλιστικό Δ.Ν.Τ.

Συμφωνούν κι άλλοι ξέρεις με αυτήν την ανάλυση. Και όχι μόνο ο Σάββας Μιχαήλ του ΕΚΚΕ.

Ποιος; Ας πούμε ο πρωθυπουργός!!!

-Τέλος, πώς θα συζητούσα εγώ με τον Παναγιώτη αν δεν υπήρχε αυτό το blog; Τη Σχολή μου την έκλεισαν χωρίς να με ρωτήσουν...

-Όχι καλέ! Η Σχολή είναι ορθάνοιχτη! Και έχει 3 διαφορετικές δράσεις για αύριο! Είναι η ίδια Σχολή, η κατηλειμμένη Νομική, που γίνονται κατά καιρούς πολιτικού και ακαδημαϊκού ενδιαφέροντος εκδηλώσεις-συζητήσεις, συλλογική συγγραφή και μοιράσματα κειμένων, προβολές ταινιών, συλλογική κουζίνα, ρεμπέτικα γλέντια, συναυλίες και τόσα άλλα ωραία πράγματα! Αρκεί να έρθεις!

Και σε κάθε περίπτωση, σε ρώτησαν. Άλλο αν εσύ διάλεξες να μην απαντήσεις.

επίλογος..

Στη δολοφονική επίθεση που δέχθηκε το μπλοκ της Νομικής τη Δευτέρα, όσο και στη δεύτερη άνανδρη επίθεση που δέχτηκαν οι αλληλέγγυοι στους συλληφθέντες συντρόφους μας στην Ευελπίδων, ήμουν απ' τους λίγους υπερτυχερούς που δεν τραυματίστηκαν σοβαρά.

Τα κεφάλια μας θα γιάνουν, οι μελανιές θα φύγουν, οι πληγές θα κλείσουν.

Ποτέ όμως δε θα καταφέρω να σβήσω απ' τη μνήμη μου τον τρόμο στα μάτια του κοριτσιού που είχε απομείνει μόνο με ανοιγμένο κεφάλι, σε μια σκοτεινή στοά της Σταδίου.

Μας εξοργίζουν πολλά. Και πρέπει να το πάρουμε απόφαση πως θα νικήσουμε μόνο αν μετουσιώσουμε την οργή μας σε παραγωγική πολιτική δράση και σε άκαμπτο αγωνιστικό φρόνημα.

Με τους φίλους και τους συντρόφους δίνουμε ραντεβού στους δρόμους.

Εκεί που καμιά φορά -συχνά, τελευταία, είναι το πραγματικό πεδίο αντιπαράθεσης.

Σ' εκείνους που από τα τραγικά γεγονότα διάλεξαν να ειρωνευτούν την πιθανή υπερβολή μιας διατύπωσης, προτείνω ν' αφήσουν τους "τοίχους" του facebook, και να 'ρθουν να συζητήσουμε και ν' αντιπαρατεθούμε, μέσα κι έξω απ' τους τοίχους της Νομικής.

ΥΓ: Στους φίλους και συντρόφους που τρέξαν να κρυφτούν σε μια πολυκατοικία στα Εξάρχεια για ν' ανασάνουν μετά την καταιγιστική ρίψη κοκτέιλ δακρυγόνων και ασφυξιογόνων στο μπλοκ του Πολυτεχνείου, και τώρα βρίσκονται κατηγορούμενοι με τον κουκουλονόμο (επειδή τα φούτερ τους είχαν κουκούλες!) για οδοφράγματα, πετροπόλεμο, διατάραξη της κοινωνικής ειρήνης, αντίσταση κατά της αρχής και άλλα φαιδρά, αφιερώνω το παρόν κείμενο: Ή με τις κουκούλες ή με τις γραβάτες λοιπόν.