Στον Πέτρο Πούγγουρα και τον Παναγιώτη Τσιάλα
Ερ. Σε μια εποχή που η οικονομική κρίση περικόπτει τις συνδρομές των βιβλιοθηκών μας σε διεθνή περιοδικά, η διεθνοποίηση τη Ανώτατης Εκπαίδευσης διά της προσκλήσεως (αμειβόμενων) κριτών του εξωτερικού στις κρίσεις μερικών εκατοντάδων ελληνικών Τμημάτων δεν μας πέφτει κάπως ακριβή, αν συνυπολογίσουμε τα εκατοντάδες Ελληνικά Τμήματα που διεξάγουν περιοδικές κρίσεις; Την παραπάνω ερώτηση εκλάβετέ την και ως μια εισαγωγή στη θεματική ενότητα περί χρηματοδότησης και ιεράρχησης των οικονομικών αναγκών του Πανεπιστημίου.
Απ. Όπως σας επισήμανα και πριν, η πρόταση καταλήγει αντιφατική και υποκριτική. Το ζήτημα της χρηματοδότησης περικλείει και έναν ορισμένο εκβιασμό, τον οποίον θα συνόψιζα ως εξής: «Αν κύριοι δεν χορέψετε στο ρυθμό που σας υπαγορεύω με το νομοσχέδιο, θα σας κόψω τα λεφτά». Εγώ αυτό εισπράττω διαβάζοντας το νομοσχέδιο και άλλωστε δεν νομίζω ότι κάποιος άλλος θα μπορούσε να το εκλάβει διαφορετικά. Το πνεύμα αυτό ήδη με ενοχλεί, εξ αιτίας και της μεθόδευσης που ενέχει. Μακιαβελικά σκεπτόμενος, ας πούμε ότι αποδέχομαι έναν τέτοιο εκβιασμό από κάποιον που επιδιώκει να εδραιώσει μία τομή. Από την άλλη όμως, πιστεύω βαθύτατα πως ούτε και αυτή η πρόταση θα πετύχει στην Ελλάδα. Είναι αδιαφανής, είναι ανεφάρμοστη και εν τέλει είναι ασαφής ως προς τον τρόπο, με τον οποίον θα γίνει αυτός ο οικονομικός προγραμματισμός. Εάν θέλετε τη γνώμη μου, μπορώ να σας πω ότι η εν λόγω πρόταση προωθεί μικρές και ευέλικτες Σχολές, χωρίς κανέναν ενδοιασμό να περιγράψουν «μπουρδολογικά» και με περίσσευμα ασάφειας στο πρόγραμμά τους, τι σκοπεύουν να κάνουν στο μέλλον. Ο προγραμματισμός που ευαγγελίζεται το νομοσχέδιο εξαντλείται σε προτάσεις, τόσο φλύαρες και ανεφάρμοστες όσο και το ίδιο το κείμενο των προτάσεων διαλόγου. Αυτό που θα συμβεί στο μέλλον είναι το εξής: θα ζητάμε από τον πρόεδρο του Τμήματος να υπογράφει ένα κείμενο πενήντα σελίδων με αερολογίες, ώστε με βάση αυτό και ενδεχομένως με κάποια ψήγματα μοντερνισμού (όπως είναι, λόγου χάρη, η ανακοίνωση μιας εικονικής συνεργασίας της Νομικής με το Χ αμερικανικό Πανεπιστήμιο ή η επισύναψη ορισμένων βεβαιώσεων από τρεις μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις, ότι δέχτηκαν για μια βόλτα στις εγκαταστάσεις τους 5 φοιτητές του Πανεπιστημίου μας), να περιέρχεται το Πανεπιστήμιο σε θέση να ανακοινώσει, ότι κατέστρωσε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για το πώς θα είναι οι σπουδές στο μέλλον και επομένως δικαιούται μερίδιο στη χρηματοδότηση. Δεν βλέπω να περπατάει ούτε αυτό στην πράξη.
Ερ. Το πρόβλημα, κατά τη γνώμη σας, εντοπίζεται στο ποσοστό της χρηματοδότησης της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, το οποίο προοδευτικά πίπτει, ή στον στρεβλό τρόπο κατανομής των χορηγούμενων πόρων;
Απ. Το μέγεθος των πόρων εξαρτάται από το μέγεθος του πλούτου της Ελλάδας, επομένως δεν το θίγω, αν και θα συμφωνήσω ότι εντοπίζεται πρόβλημα και στα απόλυτα νούμερα που αποδίδονται στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Περιορίζομαι στην προτροπή ότι ως κοινωνία...