Η κατάληψη κατασυκοφαντεί τους μετανάστες‏

Του Ερρίκου Μελισσινού

Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει πρακτικά νόμιμος τρόπος για έναν μετανάστη από φτωχές χώρες να έρθει στην Ελλάδα. Τα άτομα που θα θέλαμε πρώτον να θεσμοθετηθεί μία τέτοια σοβαρή διαδικασία σύμφωνα με την οποία να μην υπάρχει αριθμητικό όριο για τα άτομα που επιτρέπεται να μπουν στη χώρα μας και δεύτερον να θεσμοθετηθεί μία σοβαρή διαδικασία μέσω της οποίας να νομιμοποιηθεί το σύνολο των παράνομων μεταναστών που διαμένουν ήδη στη χώρα μας, αυτές τις μέρες πρέπει ασφαλώς να μη νοιώθουμε ευχάριστα. Είναι αλήθεια ότι η πραγματοποίηση των επιθυμιών μας δεν είναι κάτι εύκολο και ούτε κάτι που πρόκειται να γίνει στο προσεχές μέλλον. Από εδώ και πέρα όμως τα πράγματα θα είναι ακόμα χειρότερα.

Όλα αυτά, επειδή κάποιες ομάδες αριστερών αποφάσισαν να υποδείξουν σε ένα μεγάλο αριθμό μεταναστών την κατάληψη του παλαιού κτηρίου της Νομικής. Εκεί οι μετανάστες θα πραγματοποιήσουν απεργία πείνας, ενώ θα διαμένουν...

Κόβεστε!

Του Δώρου Γεωργίου

Ένα από τα πιο σοκαριστικά πράγματα που έχω διαβάσει το έχει πει η πολύ αγαπημένη μου συγγραφέας Σώτη Τριανταφύλλου, καταφερόμενη εναντίον μιας απεργίας των εργαζομένων στα βιβλιοπωλεία: «Μα πώς είναι δυνατόν να ζητάνε να πάρει η εργοδοσία πίσω τις απολύσεις; Αφού είναι νόμιμες!».

Στις μέρες μας φοριέται πολύ αυτή η επίκληση της νομιμότητας. Για την ακρίβεια, είναι περισσότερο μια προτροπή για την επαναφορά της κοινωνίας μας στον ενάρετο δρόμο του σεβασμού των νόμων, μέσα από μια γενική κι αόριστη καταδίκη της κουλτούρας της «ανομίας και της ατιμωρησίας», ...

Αυτοδιαχειριζόμενο άσυλο

*Το κείμενο μας το έστειλε στο mailbox ένας ανώνυμος αναγνώστης του ΦΟΠΠ και το δημοσιευούμε με καθυστερήση μερικών ημερών.

Αρκετοί φοιτητές έγιναν την περασμένη Παρασκευή αυτόπτες μάρτυρες μίας θεαματικής επίσκεψης 10-12 ατόμων με αντιεξουσιαστικές τάσεις στο προαύλιο της Νομικής Σχολής. Μετέφεραν κράνη, προφανώς για να περάσουν σε όλους μας το μήνυμα ότι το κράνος σώζει ζωές. Ο επικεφαλής τους κρατούσε παράλληλα μία σιδερένια βέργα, απαραίτητο αξεσουάρ ενός μαυροντυμένου ηγέτη που σέβεται τον εαυτό του. Εξέφρασαν ένα λογικότατο αίτημα, εναρμονισμένο απόλυτα με την αποστολή του Πανεπιστημίου. Απαίτησαν τα κλειδιά κάποιας εντός του κτηρίου της Νομικής αίθουσας, ώστε να τους "παραχωρηθεί" άμεσα για να εγκαταστήσουν εκεί ένα αυτοδιαχειριζόμενο στέκι.

Εντόπισαν στη σχολή...

Αγοραπωλησίες δικαιωμάτων

Του Πέτρου Πούγγουρα

Η ιστορία με την απαγόρευση του καπνίσματος είναι στους περισσότερους από εσάς γνωστή. Πρόθεση του υπουργείου Υγείας αποτελούσε η πλήρης απαγόρευση του καπνίσματος σε κάθε κλειστό δημόσιο χώρο από 1ης Σεπτεμβρίου 2010. Όπως, όμως, ήταν αναμενόμενο οι ιδιοκτήτες καφέ, εστιατορίων και λοιπών καταστημάτων αντέδρασαν. Από την πλευρά τους, υποστήριξαν - και συνεχίζουν να υποστηρίζουν μέχρι σήμερα - αφενός ότι ο καπνιστής έχει δικαίωμα να καπνίζει και ο ιδιοκτήτης έχει δικαίωμα να επιλέγει εάν το κατάστημά του θα χαρακτηρίζεται ως καπνιζόντων ή μη, αφετέρου ότι μια περίοδος οικονομικής κρίσης δεν είναι η ενδεδειγμένη για τη θέσπιση αλλαγών οι οποίες συνοδεύονται από μείωση των εσόδων τους.

Πειστικότατα, ομολογουμένως, τα επιχειρήματά τους. Που ακούστηκε να στερήσουμε από τον καπνιστή το δικαίωμα του να φυσά τον καπνό στο πρόσωπο των άλλων, αναγκάζοντας τους να εισπνεύσουν και αυτοί βλαβερές για τον οργανισμό τους ουσίες; Σημειώνω εδώ ότι αφετηρία όλων όσων θα παρατεθούν στη συνέχεια είναι η παραδοχή ότι ο καπνός βλάπτει την υγεία και του παθητικού καπνιστή. Αν και υπάρχουν ορισμένες ενστάσεις, η μεγάλη πλειοψηφία των επιστημονικών ερευνών επιβεβαιώνει την πρόκληση της συγκεκριμένης βλάβης. Δικαίωμα που να προκαλεί βλάβη σε άλλον δεν υφίσταται. Επομένως, σε δημόσιους χώρους όπου παρίστανται και μη καπνιστές κανείς δεν έχει δικαίωμα να καπνίζει.

Επίκληση γίνεται, επιπλέον, στο δικαίωμα του κάθε ιδιοκτήτη να επιλέξει εάν το κατάστημα του ... 

Νεφρά στο σφυρί!

Του Οδυσσέα Θεοφάνη

Απ’ ότι διαβάζουμε στο σημερινό Βήμα, στην Αγγλία έχει προκληθεί σάλος από τις προτάσεις κάποιων γιατρών που ζητούν την νομιμοποίηση του εμπορίου ανθρωπίνων οργάνων, συγκεκριμένα των νεφρών. Η συζήτηση έχει προκαλέσει, όπως ήταν αναμενόμενο αντιδράσεις, οι οποίες όμως δεν νομίζω ότι είναι αρκετές για να δικαιολογήσουν το τωρινό καθεστώς.

Όπως ξέρουμε όλοι, κάθε άνθρωπος γεννιέται με δύο νεφρά, χρειάζεται όμως το ένα για να ζήσει. Έτσι, κάποιοι (λίγοι) από εμάς, προτιμούν να δωρίσουν το ένα από τα δύο σε κάποιον γνωστό τους, ή σπάνια, σε άγνωστο, ως ένδειξη αγάπης και αλτρουισμού. Δυστυχώς όμως η προσφορά οργάνων δεν αρκεί για να καλύψει την ζήτηση, καθώς δεν υπάρχουν τα κίνητρα ώστε να δωρήσει κάποιος το νεφρό του, με αποτέλεσμα χιλιάδες ασθενείς να περιμένουν χρόνια προκειμένου να θεραπευθούν, αν βέβαια προλάβουν. Λύση σε αυτό το πρόβλημα, δίνει η νομιμοποίηση του εμπορίου τους.

Το πρώτο βασικό επιχείρημα υπέρ της νομιμοποίησης, είναι ότι αγοραπωλησία συμβαίνει ήδη, απλά λαθραία. Αποτέλεσμα αυτού, είναι...

Συμπεριφορές και αποτελέσματα

Του Παναγιώτη Τσιάλα

«Όσοι μπορείτε, να είσαστε εδώ το βράδυ, να φέρετε και άλλους, να ανάψουμε φωτιές και να κάνουμε πανηγύρι!»

Με αυτή του τη φράση, ο δήμαρχος Στυλίδας Α. Γκλέτσος κήρυξε το πέρας της πολεμικής επιχείρησης με κωδική ονομασία «δημοτικά διόδια – no more», η οποία στέφθηκε από απρόσμενη επιτυχία. Μάλιστα, αφού έστησε ως τρόπαιο νίκης μια αγέρωχη  μουσταρδί μπουλντόζα, εκφώνησε πανηγυρικό λόγο θριάμβου,  διεκδικώντας «τα ανεκτίμητα και δίκαια εύγε» των συν-δημοτών του.  Ώσπου στο τέλος συνελήφθη από τα αρμόδια αστυνομικά όργανα και υποχρεώθηκε να υπομείνει την προκαταρκτική εξέταση, να απολογηθεί, να κρατηθεί για μία νύχτα στο Τμήμα και τέλος να οδηγηθεί την επόμενη μέρα στον εισαγγελέα, όπου του αποδόθηκαν κατηγορίες για φθορά ξένης ιδιοκτησίας, διατάραξη συγκοινωνιών και παράβαση του ΚΟΚ.

Τι ακριβώς συνέβη, όμως, στα διόδια της Πελασγίας; Με βάση τις πληροφορίες που διακινήθηκαν, φαίνεται πως εντός των γεωγραφικών ορίων του Δήμου Στυλίδας, βρίσκεται τοποθετημένος ένας σταθμός διοδίων...

Κλειστόν, μέχρι νεωτέρας

Του Οδυσσέα Θεοφάνη

Στις γιορτές με είχε πιάσει μια μελαγχολία, ένιωθα πως μέρα με την μέρα η χώρα μας παραδίνεται στον παγκόσμιο καζινοκαπιταλισμό και στο αδερφάκι του τον ιμπεριαλισμό, του ΔΝΤ και της νεοφιλελεύθερης Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ευτυχώς όμως, με την επιστροφή στην καθημερινότητα, διαπίστωσα πως η πραγματικότητα είναι διαφορετική, χάρη τους εργαζόμενους και τις διοικήσεις των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς που με την αγωνιστική τους δράση στέκονται ηρωικά κόντρα στα σχέδια της κυβέρνησης.

Αν και κανονικά είμαι επιφυλακτικός προς τις διεκδικήσεις εκείνων που αναγκάζουν τους υπόλοιπους να βάζουν το χέρι στη τσέπη προς όφελος δικό τους, στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτό δεν συμβαίνει.

Γνωρίζω πολύ καλά πως ως ευσυνείδητοι πολίτες και αγωνιστές, δεν ενδιαφέρονται για το δικό τους καλό, αλλά για το δικό μας και για τις υπηρεσίες μαζικής μεταφοράς που πρέπει να παραμείνουν στα χέρια του πλέον αποτελεσματικού παρόχου, του κράτους. Αυτό γιατί αποτελούν δημόσιο αγαθό και όχι εμπόρευμα. Επομένως δεν επιτρέπεται κανείς να προσφέρει υπηρεσίες που αφορούν μαζικές μετακινήσεις, καθώς το κράτος υποχρεούται να μας παρέχει δωρεάν τις μεταφορές, είναι άλλωστε ένα δικαίωμα με το οποίο γεννιόμαστε.

Δεν αμφισβητώ τις προθέσεις τους, αλίμονο αν το έκανα. Για να με πείσουν όμως ολοκληρωτικά θα πρέπει έμπρακτα να...

Ο Άδωνις και ο Montesquieu

Του Παναγιώτη Τσιάλα

Λίγο μετά τα μέσα του Δεκεμβρίου του 2010, συζητήθηκε και ψηφίστηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο για την επιτάχυνση και τον εξορθολογισμό της διοικητικής δίκης (ήδη ν.3900/2010). Μία από τις σημαντικές του διατάξεις, το άρθρο 12, ορίζει ότι είναι απαράδεκτη –με ορισμένες εξαιρέσεις- η άσκηση αναίρεσης στο ΣτΕ, εάν το τελευταίο έχει διαμορφώσει πάγια απορριπτική νομολογία επί του κρινόμενου αιτήματος. Με αφορμή αυτή τη νέα διάταξη, ο βουλευτής του ΛΑΟΣ Α. Γεωργιάδης εκφώνησε τον εξής λόγο κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου στην Ολομέλεια:

«Έρχομαι τώρα στο προκείμενο. Χαίρομαι ιδιαιτέρως που είναι παρόντες στην Αίθουσα οι αξιότιμοι κύριοι σύμβουλοι του Συμβουλίου της Επικρατείας. Πριν από περίπου δύο χρόνια, όταν σε αυτήν την Αίθουσα είχαμε συζητήσει την τότε απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας να μπλοκάρει τη γιγαντιαία επένδυση της διπλής αναπλάσεως –αναφέρομαι στο γήπεδο του Βοτανικού- είχα δηλώσει από το ιερόν αυτόν (sic)* Βήμα και μετά το είχα αποδείξει και με άρθρο μου στην εφημερίδα «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ», ότι αν υπήρχε το Συμβούλιο της Επικρατείας στην αρχαιότητα, δεν θα είχε κτιστεί καθόλου η Ακρόπολη και ο Παρθενώνας.

» Πολλοί τότε με λοιδόρησαν δημοσίως, αλλά πρέπει να πληροφορήσω...

Αξιοκρατία και Δημόσιο: Δύο έννοιες ακόμα ασύνδετες

Γράφει ο Θανάσης Παππάς

"Όταν στο Δημόσιο βάζεις τον κοπρίτη επειδή σε ψηφίζει η οικογένειά του και παίρνεις πολλούς σταυρούς, ε, τότε ο κοπρίτης θα μείνει κοπρίτης σε όλη του τη ζωή, δεν πρόκειται να βελτιωθεί."

 

Η παραστατική και τολμηρή σχετικά αυτή δήλωση δια στόματος του αντιπροέδρου της κυβέρνησης κ. Πάγκαλου ανέσυρε ξανά στην επιφάνεια ένα πανθομολογούμενο πρόβλημα του Δημοσίου: την αναξιοκρατία στον τρόπο πρόσληψης και διαχείρισης προσωπικού, ως αποτέλεσμα , αφενός μεν των  πελατειακών σχέσεων μεταξύ αρχόντων και αρχομένων, (κοινώς μεταξύ βουλευτών και ψηφοφόρων) και αφετέρου της αδιαφάνειας στις λειτουργίες του κρατικού μηχανισμού. Με άλλα λόγια, το Δημόσιο εξασφάλιζε  στο προσωπικό του έναν καλό και σταθερό μισθό και έτσι κάθε ένας που είχε οικείο ένα  υψηλά ιστάμενο πολιτικό πρόσωπο , ένα βύσμα όπως είθισται να λέγεται, εξασφάλιζε για τον ίδιο ή τους συγγενείς του μία «καλή» θέση στην κρατική μηχανή, ανεξαρτήτως του αν πληρούνταν τα απαραίτητα προσόντα για την κατάληψη της επίμαχης θέσης.

Πως όμως δημιουργήθηκε αυτό το φαινόμενο; Επιδιώκοντας να βρεθούν οι ρίζες του προβλήματος θα πρέπει να ανατρέξουμε πολλά χρόνια πίσω. Από τις απαρχές του ελληνικού κράτους...

Καλή χρονιά!

Φίλες και φίλοι,

Ο Φοιτητικός Όμιλος Πολιτικού Προβληματισμού σας εύχεται χρόνια πολλά και ευτυχισμένο το 2011. Η ομάδα του ΦΟΠΠ επιστρέφει δριμύτερη στις θέσεις της, εξοπλισμένη με ακόμα περισσότερη δημιουργική διάθεση για το νέο έτος.

Υποσχόμαστε ότι θα προσπαθήσουμε να διευρύνουμε έτι περαιτέρω τις δραστηριότητές μας, ανοίγοντάς τες σε ακόμη περισσότερες φοιτητικές φωνές. Σας ευχαριστούμε για την καθημερινή συμμετοχή σας στο ιστολόγιο και τις δραστηριότητές μας και αναμένουμε την πολύτιμη στήριξή σας και το 2011.

Καλή χρονιά!